}

O desalado do sal supón un risco paira o medio ambiente

2007/07/29 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

Máis de dous terzos da superficie terrestre está mergullada, pero só o 2,5% da total da auga é doce. Ademais, dous terzos deste escaso atópase conxelado en glaciares e polos. O 20% da auga doce líquida atópase en lugares remotos, mentres que o resto chega a lugares ou épocas innecesarias, como os monzones e as inundacións. Así, menos do 0,08% da auga da Terra é potable e utilizada polas persoas.
Cada vez consumimos máis auga, sobre todo nos países desenvolvidos.

A pesar da escaseza de auga dispoñible paira o ser humano sobre o total do planeta, o seu uso é cada vez maior, estimándose que nas próximas dúas décadas o uso da auga aumentará un 40%. No seu maior parte, cerca do 70%, utilízase en agricultura, e a medida que aumenta a poboación, a agricultura consome máis recursos paira producir alimentos.

Á marxe da agricultura, o consumo de auga noutros sectores é cada vez maior, sobre todo nos países desenvolvidos, á vez que diminúe a dispoñibilidade de auga debida, entre outros factores, á contaminación.

Salgado ao desalar

Paira solucionar o problema están a probarse diferentes vías. Una delas é a desalación da auga do mar. Segundo WWF/Adena, no golfo de Arabia, o 60% das necesidades de auga doce cóbrense con auga desalinizada.

Instalación de auga sen sal de Perth en Australia.
ABB

En España tamén se utiliza moita a auga desalada. Existen 700 desaladoras e a auga desalada é utilizada en agroturismos e zonas secas. Cabe destacar que o 22% da auga utilizada na agricultura é auga mariña desecada en España. En Australia, EE.UU. e Gran Bretaña tamén existen numerosas instalacións de desalinización, seguidas das que se atopan en China e India.

WWF/Adena acaba de publicar este tipo de datos rechamantes nun informe. Pero non se limitou a facilitar datos, senón que ademais advirte dos riscos que leva. De feito, segundo WWF/Adena, a desalación da auga do mar ten efectos nocivos paira o medio ambiente.

As desaladoras de auga mariña, do mesmo xeito que outras moitas industrias, consumen moita enerxía e emiten gases que aumentan o quecemento global. Segundo WWF/Adena, por cada metro cúbico de auga que se obteña, libéranse á atmosfera entre 1 e 2 quilogramos de dióxido de carbono.

Outras implicacións están directamente relacionadas coa actividade desenvolvida nestas instalacións. Ao desalar a auga obtense tamén auga con alta concentración de sales como produto lateral. Esta auga vértese ao mar, afectando gravemente aos habitantes do lugar onde se verte. É especialmente grave a afección á planta mariña Posidonia oceanica.

A posidonia oceanica vese fortemente afectada por verteduras con elevadas concentracións de graxa. (Foto: M. San Félix / Universidade de Maryland)

Posidonia oceanica, natural do Mediterráneo, forma ‘pradarías’ na costa, en augas someras. No ecosistema mediterráneo desempeña un papel moi importante, mantendo o chan do fondo mariño e proporcionando comida e protección a miles de especies animais. Por iso, a posidonia ocupa un lugar preferente nas directivas comunitarias sobre hábitats.

Paira o crecemento da posidonia, o lugar debe ter dúas condicións fundamentais: a luz solar e a concentración constante de sales. Por tanto, as verteduras das instalacións de desalado incumpren esta segunda condición.

Por todo iso, WWF/Adena considera que a desalación da auga do mar non resolve o problema da auga. Por iso, propón buscar outras solucións. Xunto a iso, considera fundamental mellorar a xestión da auga paira non desperdiciala e aproveitala mellor que agora.

Publicado en 7K.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia