Novela de Fisiología ou Medicamento paira os que atoparon protectores de cromosomas

2009/10/05 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Anatomia/Fisiologia
• Sariak

De feito, o ADN concéntrase en cromosomas e os extremos, os telómeros, teñen una estrutura especial. Blackburn e Szostak descubriron que una secuencia de telómeros protexía aos cromosomas da degradación. Greider e Blackburn identificaron a telomerasa, a encima que produce os telómeros.

Telómeros e vida celular

Segundo explicaron na nota de prensa da Academia Nobel, estes descubrimentos son de vital importancia, xa que a lonxitude dos telómeros está relacionada coa lonxitude de vida da célula: si acúrtanse os telómeros, a célula morre; si pola contra, a actividade da telomerosis é intensa, a morte das células atrásase.

Por tanto, os investigadores consideran que os telómeros teñen una gran importancia no envellecemento dos organismos e tamén no cancro. De feito, as células cancerosas son inmortais e algúns investigadores han visto que nestas células a telomasa ten una gran actividade. É máis, actualmente estanse probando tratamentos baseados na destrución da telomerasa paira combater o cancro.

Ademais, algunhas enfermidades hereditarias son consecuencia de defectos da telomerosis, como a anemia aplástica congénita. Por tanto, os descubrimentos de Blackburn, Greider e Szostak permitiron comprender mellor a vida das células e a aparición de enfermidades. Tamén abriron o camiño paira desenvolver novas terapias.

Descubrimentos, froito da colaboración

Os descubrimentos dos galardoados co Premio Nobel son froito da colaboración. Precisamente, nos primeiros anos da súa carreira, cando estaba secuenciando o ADN, Blackburn descubriu que ao final dos cromosomas do organismo unicelular Tetrahymena había una secuencia repetida varias veces.

Cando publicou o estudo, Szosta púxose en contacto con Blackburn para que puidese relacionarse cos experimentos que estaba a realizar cos fermentos. Deste xeito, xuntos realizaron un experimento no que viron que o telómero de Tetrahymena protexía o cromosoma do fermento. A pesar de que ambas eran moi diferentes, concluíron que tiñan o mesmo mecanismo na base. A investigación, publicada en 1982, demostrou que a secuencia de telómeros é característica na maioría dos organismos, desde as amebas até os humanos.

O descubrimento de Telomeras foi obra de Greider e Blackburne. Blackburn era director de investigación de Greider e crían que o ADN dos telómeros era producido por unha encima. O día de Nadal de 1984, Greider descubriu que había actividade encimática nun extractivo celular. Greider e Blackburn chamaron telomerasa á encima, a purificaron e aclararon a súa función.