Internet do futuro?

1998/05/01 Waliño, Josu - Elhuyar Fundazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Internet

Os números teñen a palabra: actualmente o número de persoas conectadas á Web é enorme e espérase que este número se incremente nun 400%. O que xa coñecemos como World Wide Web é tamén o bautismo como World Wide Wait, expresión da paciencia necesaria paira poder viaxar.

O que até hai pouco coñecemos como una autoestrada da información, xa nos quedou como una vía de burro da información, e a falta de velocidade paira afrontar os novos retos que se aveciñan aos poucos será cada vez máis evidente. A rede vén cargada de sons, vídeos e fotos cada vez máis, e quen non ouviu falar de videoconferencias, teletrabajo, etc.? Pero a súa aplicación na realidade non é tan fácil debido á velocidade lenta de Internet. Esta é una das razóns polas que creamos Internet2.

Internet2 non pretende substituír a Internet actual. Esta nova rede desenvolveuse con fins académicos e tecnolóxicos coa colaboración das principais universidades e empresas do mundo das telecomunicacións de Estados Unidos, co que o seu uso será limitado.

Paira o cumprimento dos seus obxectivos, necesitará de interconexión multimedia en tempo real e banda ancha, acompañada dunha importante infraestrutura de rede. A pesar de que esta rede non substitúe a Internet, non cabe dúbida de que as novas tecnoloxías e aplicacións que se desenvolverán terán tamén una incidencia directa en Internet, achegando beneficios aos usuarios e, por suposto, acelerando notablemente a velocidade da rede.

Espérase que esta nova rede sexa 1.000 veces máis rápida que a actual, o suficiente paira transferir a enciclopedia Britannica nun segundo. Utilizará como base o que se coñece como vBNS (very high-speed Backbone Network Service). Esta base conecta cinco centros de supercomputadores de Estados Unidos e utilizouse paira aplicacións científicas. Un dato: a base da rede existente ten una velocidade de 45 millóns de bits/segundo e a de Internet2 terá una velocidade de 2,5 billóns de bits/segundo.

Realidade Virtual na Rede

O obxectivo principal das persoas que traballan nesta nova rede é orientar as posibilidades das telecomunicacións cara a espazos académicos e tecnolóxicos. Xa están a traballar nun proxecto chamado Tee-Inmersión. Isto utiliza a tecnoloxía de Realidade Virtual, permitindo agrupar aos diferentes usuarios nun único espazo virtual. Grazas a este proxecto, os participantes dunha teleconferencia veranse envolvidos fisicamente na aula co resto de participantes, creando una videoconferencia tridimensional.

Isto pode ter importantes aplicacións académicas e científicas: así, dous científicos situados en dúas puntas de Estados Unidos poderán traballar coa mesma molécula coma se estivesen xuntos na mesma habitación. As súas diferentes aplicacións poden supor un gran avance no mundo científico, universitario e empresarial. Por esta vía, os laboratorios virtuais non serán ciencia ficción nun pronto.

A Internet actual, teoricamente, tamén é capaz de facelo, pero cando millóns de persoas están conectadas ao mesmo tempo, na realidade é imposible utilizar avances como a videoconferencia tridimensional. Doutra banda, tamén se producen problemas de prioridade: Internet non entende por prioridade e na rede unha mensaxe de correo ordinario e una videoconferencia terán sempre o mesmo nivel de prioridade.

O correo electrónico que eu enviei, aínda que se atrase na rede durante dez minutos paira dar paso a unha videoconferencia, non me produce ningún inconveniente, pero Internet non ten ningunha ferramenta paira priorizar o tráfico. Con todo, Internet2 si, e ademais utilizará ferramentas como Quality-of-Service (QoS). Permite aos usuarios reservar un anaco de banda de antemán durante un período de tempo determinado paira un uso especial. Por tanto, una das maiores novidades de Internet2 é a implantación de novas opcións de protocolo que melloren a calidade do servizo.

Fundamentos académicos

Esta nova rede nace na universidade. UCAID (University Corporation for Advanced Internet Development) é una asociación que reúne a preto de 120 universidades estadounidenses responsables da creación e desenvolvemento de Internet2. Xunto a iso, as empresas máis importantes da industria informática e das telecomunicacións, como Dixital, IBM, Sun ou Cisco Systems, deron un impulso especial ao proxecto desenvolvendo as aplicacións e tecnoloxías necesarias paira iso.

Ademais, tres destas empresas destinaron 500 millóns de dólares paira colaborar no financiamento do proxecto. Ademais, Bill Clinton impulsou o pasado ano o programa NGI (Next Generation Internet), asumindo Internet2 como alicerce do proxecto e canalizando 30 millóns de dólares ao ano paira iso. Da man do Goberno institucións como a Axencia Espacial ou o Departamento de Defensa están a traballar neste proxecto, pero as universidades teñen total liberdade paira o seu desenvolvemento.

Espérase que o proxecto de Internet2 desenvólvase nos próximos cinco anos. Na primeira fase deste proxecto, a rede implantarase entre as universidades participantes e espérase que a finais deste ano varias universidades estean conectadas a través desta rede. Ao mesmo tempo, técnicos de empresas e universidades traballarán no deseño das aplicacións que se poderán utilizar nesta nova rede. Espérase que en 18 meses estean dispoñibles as versións “beta” dun gran número de aplicacións que se desenvolverán especificamente paira Internet 2.

O presidente da UCAID, Douglas Van Houweling, cre que o desenvolvemento de Internet nos próximos 10 anos creará una nova forma de comunicación entre a xente. Di que “Internet será o sistema que utilizaremos paira ver a televisión, falar por teléfono ou canalizar os nosos negocios.

Non imos pensar máis en algo que se chama Internet, imos vivir en directo”. Veñen novos tempos e temos que estar preparados.