Esther Larrañaga: “Por fin temos una política ambiental”
Esther Larrañaga: “Por fin temos una política ambiental”
A Lei determinará os aspectos da política ambiental da CAPV. Á luz da nova normativa, desenvolverase una política de prevención baseada na promoción da produción limpa, a priorización das actividades dirixidas ao desenvolvemento sustentable e o aseguramiento do uso racional da enerxía. Na Viceconsejería de Medio Ambiente, dirixida por Esther Larrañaga, pasaron preto de dous anos analizando os pormenores da lei, buscando o consenso cos diferentes sectores da sociedade e recollendo as inquietudes da cidadanía. O resultado é a nova Lei Ambiental da CAPV.
Zetiaz-Elhuyar: A débeda acumulada desde fai 18 anos é a que se liquidará coa Lei. Como se pode entender que se necesita tanto tempo paira regular adecuadamente un campo tan importante?
Esther Larrañaga: Sen dúbida 18 anos é moito tempo. Sendo a competencia prevista no Estatuto, somos partidarios do seu desenvolvemento e esforzámonos niso desde que chegamos ao Departamento de Ordenación do Territorio, Vivenda e Medio Ambiente. Nós non podemos asumir a responsabilidade do que os nosos antepasados non fixeron; quixemos traballar de face ao futuro e, como lles dixemos á cidadanía, estamos a traballar en recursos paira o futuro. Doutra banda, e no que respecta ao camiño percorrido por nós, hai que ter en conta que o medio ambiente é un ámbito moi amplo; todo iso pode verse afectado pola agricultura, o dereito, a industria, a saúde, etc. Por tanto, tivemos que traballar una normativa que afecta a case todas as áreas e iso non se fai una mañá. Antes de presentar o anteproxecto falamos con moitos grupos en busca de consenso. Logo vén o paso do Parlamento, que na nosa opinión é moi importante á hora de completar e redondear a Lei.
N-D: Antes de chegar ao Parlamento, enviouse o texto a uns 50 grupos paira suxestións e propostas de emendas. Que resposta recibistes?
R. L.: En xeral, escoitamos opinións moi favorables antes de coñecer a propia Lei, xa que a xente apreciou dunha vez por todas que se abordou o problema e o esforzo realizado. En canto ás suxestións, como pode imaxinar, cada una deu prioridade aos detalles da súa área e a nós, a verdade é que a información que nos proporcionaron resultounos moi útil, porque mellor que ninguén pode falar diso quen traballan neste campo.
N-D: Con todo, os grupos ecoloxistas han achegado menos do esperado...
R. L.: Así é. Nós pedimos a todos os grupos ecoloxistas que traballan na nosa comunidade que estuden a Lei e poñámonos en contacto connosco. Algúns nos reprocharon que se lles pasou pouco tempo, que nós pasamos dous anos traballando a Lei e que a eles lles pasamos moi pouco tempo paira estudalo todo. Non me parece aceptable este argumento, non se podería equiparar o deseño e redacción da Lei coas emendas, e ademais todas as demais institucións tiveron tempo paira facelas. Non se cal é a razón real, pero podo sospeitar que non quixeron participar, que quixeron quedar á marxe paira non colaborar coas institucións. Na miña opinión, os grupos ecoloxistas deben comprender mellor que outras moitas organizacións a importancia desta Lei.
N-D: Entre os novos recursos previstos na lei destaca o Estudo de Impacto Ambiental. Que nos ensinará a DIA?
R. L.: O obxectivo principal desta lei é a prevención, o coñecemento real do posible impacto das diferentes actividades e, na medida do posible, antes de que se produzan, paira o que serve a DIA. Este estudo séguese realizando na actualidade, aínda que a Lei establece claramente cales son as obras ou traballos que deberán someterse ao estudo de impacto. Até agora este requisito era demasiado reducido e a partir de agora a Lei utilizará a AEMA como una verdadeira medida preventiva.
N-D: Tamén se recibiron suxestións de asociacións empresariais. É obrigatorio implicar ás empresas no camiño da produción limpa?
R. L.: Sen dúbida, pero non o farán por imperativo da Lei, senón porque verán que ese é o camiño. E é que si queremos ser competitivos no futuro, debemos producir limpo e coa menor cantidade de enerxía posible, non podemos utilizar máis materias primas das necesarias e temos que aproveitar máis os materiais que os actuais. O medio ambiente non é un crédito sen data de caducidade, pode esgotarse en ningún caso e debe evitarse e abrirse camiño. Na miña opinión, os empresarios vascos en xeral entenden e valoran positivamente todas aquelas accións que se promovan paira a protección do medio ambiente. É certo que paira pór en práctica todo isto fai falta moito máis que estar de acordo. Este proceso é imparable, pero neste momento imos a dúas velocidades.
N-D: E a Lei prevé penalizacións e multas paira os que van a velocidade máis lenta?
R. L.: Este é o aspecto máis destacado da Lei en moitos lugares. É certo que se axustaron e actualizado as características das multas, xa que as que temos na actualidade estaban completamente obsoletas. No entanto, a Viceconsejería non quixo incidir especialmente niso: se o traballo previo de formación e formación é suficientemente efectivo, as multas serán inferiores ás previstas.
N-D: Na actualidade a política ambiental da CAPV está en mans de diferentes institucións: Unión Europea, Goberno central, Goberno Vasco, Deputacións Forais, Mancomunidades, Concellos... Como se coordinará o traballo destas entidades?
R. L.: As institucións estamos paira escoitar as inquietudes da cidadanía e recoller as súas propostas e a nova Lei tamén reforza esas vías. Isto significa que todas estas institucións terán competencia ambiental e terán que seguir respondendo. Ademais, a Lei prevé a creación de dúas novas institucións: Consello Asesor e Comisión Ambiental. Nestes grupos definiranse as tarefas de cada un deles e constituiranse foros adecuados paira o debate, a reflexión e a proposta de novos proxectos. Cando se di coordinación, con todo, eu enténdoo doutra maneira. Creo que é normal e adecuado que as diferentes institucións estean implicadas na política ambiental, xa que a cidadanía irá dun a outro en función das súas inquietudes, necesidades ou hábitos. O problema é que temos que ter una política ambiental única si queremos facer as cousas correctamente. E iso é o que nós propuxemos: un marco que impulse a colaboración, o único, una compás que guiará o noso desenvolvemento.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian