Tecnoloxía espacial na construción

2005/03/01 Kortabitarte Egiguren, Irati - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Materialak
• Teknologia

A axencia espacial europea (ESA) deseñou con tecnoloxía espacial a nova base que os alemáns instalarán na Antártida, Neumayer-III. Os científicos alemáns queren garantir que o medio ambiente sexa o menos danado posible e a casa da ESA cumpre con este requisito.

Con todo, a idea de construír una casa do espazo na Terra xurdiu fai xa uns cinco anos, tras o terremoto de Izmit (Turquía) de 1999. Aproveitando a tecnoloxía espacial, os da ESA querían construír una casa totalmente segura ante o terremoto.

Estética de ficción

A casa dos alemáns ten un aspecto esférico. Os materiais tamén son especiais e están pensados paira evitar vibracións e prexudicar ao medio ambiente.

O edificio ten una superficie aproximada de 3.300 m 2 e está deseñado paira ser autónomo. Utiliza a enerxía solar de forma eficiente. Ao mesmo tempo, conta con sistemas punteiros de reciclaxe e depuración de auga. Entre os expertos tamén vira a idea de pór en marcha un sistema paira eliminar as partículas patógenas do aire.

O obxectivo inicial foi utilizar material lixeiro CFRP (carbon-fire-reinforced-plastic). Isto é o que utilizan os da ESA en as grandes estruturas de naves espaciais, nas antenas e nos paneis solares, xa que ofrece a protección suficiente paira facer fronte a un terremoto brusco. Con todo, este último argumento xera numerosas opinións contrapostas xa que no deseño actual utilízanse aceiro e cemento armado paira manter as forzas inducidas. O CFRP ofrece múltiples opcións de deseño tanto paira o interior como paira o exterior da vivenda.

En paralelo ao desenvolvemento de compostos como a fibra de carbono, por exemplo, está a estudarse a posibilidade de fibras naturais empregadas en automoción paira o sector da construción. Desta forma, a combinación destas últimas e as fibras de carbono pode ser utilizada paira a construción de paredes e estruturas secundarias do fogar.

Enxeñeiros e deseñadores propuxeron una estrutura de 12 ‘patas’ e formas esféricas, xa que grazas ás patas, a casa está máis protexida dos movementos do chan. Así, a casa é capaz de soportar terremotos de 7 graos na escala de Richter, ventos de 220 km/h e inundacións de 3 metros, entre outros.

A construción de casas na Antártida debe ser, en particular, de gran mobilidade e que non xeren ningún tipo de contaminación. Deben velar pola estrita lexislación en materia ambiental da Antártida. E, por suposto, teñen que soportar un ambiente pouco agradable ou, por dicilo dalgunha maneira, temperaturas frías.

Paira este proxecto, o Goberno alemán ha achegado 26 millóns de euros e, se todo vai por bo camiño, o Neumayer-III substituirá ao Neumayer-III en 2008.

Todo o mencionado é, está claro, un proxecto concreto e singular que ninguén cuestiona. Con todo, o sector da construción ten una gran importancia a nivel europeo, no que traballa aproximadamente o 28% da poboación europea. Ademais, a influencia das novas tecnoloxías nos últimos anos maniféstase en numerosos edificios, coa incorporación de novos materiais e técnicas. O principal obxectivo destas novas tecnoloxías é o aforro enerxético e a redución de custos.

As relacións entre o medio ambiente e a construción son cada vez maiores. Con todo, a enerxía solar fotovoltaica, a solar térmica e a enerxía geotérmica seguen sendo utilizadas en moi poucos fogares. Por tanto, aínda non podemos falar dun sector tecnoloxicamente moi avanzado. Con todo, os expertos consideran que a tecnoloxía espacial vai achegar aos poucos solucións interesantes e beneficiosas paira o sector da construción.

Tecnoloxías espaciais na vida cotiá A continuación móstranse algúns exemplos ‘pequenos’ que permiten amortizar o enorme gasto que se realiza na exploración do espazo e demostrar que non é inútil ante a sociedade. Teñen algo que ver as naves espaciais e os xamóns? Parece que cada vez máis. De feito, os controis que realizan os xamóns antes da súa comercialización realízanse na actualidade mediante sistemas deseñados paira analizar o estado de saúde dos astronautas. Na Cuncha de San Sebastián, o sensor de aboia que analizou a calidade da auga no verán, é da mesma tecnoloxía deseñada paira estudar o aire das naves espaciais. Tamén crearon pixamas paira evitar a morte súbita dos nenos a través das pezas de control da saúde dos astronautas. A prótese de xeonllo do atleta paraolímpico Czyz Wojt tamén se realizou con tecnoloxía espacial. Con esta tecnoloxía conseguiu tres medallas e unha marca nos xogos atenienses. Coa tecnoloxía e o material desenvolvido paira o espazo, a fibra de carbono, transformouse una banda de expansión de antenas nunha prótese de xeonllo. Os acelerómetros deseñados paira as naves espaciais deron lugar aos airbags utilizados actualmente nos coches.

Arquitectura bioclimática

Cada vez necesítanse máis vivendas, fábricas, oficinas... e constrúese constantemente en todos os recunchos do mundo. Con todo, de cando en cando tense en conta o impacto ambiental dun edificio.

Neste sentido, máis dun arquitecto comezou a coidar o deseño dos edificios paira minimizar as molestias ao medio ambiente. É dicir, o termo arquitectura bioclimática aínda non é moi coñecido, pero cada vez óuvese máis.

Como se define a arquitectura bioclimática? Trátase dunha arquitectura adaptada ao medio ambiente, que trata de xerar o menor impacto posible sobre o medio ambiente e que busca reducir a contaminación mediante a redución do consumo enerxético. Todo iso cun deseño e una adecuada selección de materiais, aproveitando todo o que o medio ambiente ofrece.

A principal fonte enerxética da vivenda bioclimática é o Sol. É a enerxía máis fácil de atopar e aproveitar en calquera lugar, económica, limpa e non agotable. E é que ninguén pode negar que o Sol é una excelente fonte de enerxía. Cada día recibimos da Terra una cantidade inxente de enerxía procedente do Sol e aprendemos a explotar este tesouro.

A enerxía emitida polo Sol ten dúas vías de aplicación: a utilización directa da calor, é dicir, a utilización térmica, e a transformación desta enerxía en electricidade, é dicir, a utilización da enerxía pola vía fotovoltaica. O deseño da casa bioclimática pretende aproveitar ao máximo a enerxía solar. Esta enerxía utilízase paira quentar a casa, iluminar e quentar a auga.

Neste sentido, as obras de construción dun centro educativo cun edificio bioclimático en Tolosa comezarán en maio. O edificio adecuarase á topografía do terreo, cunha tipoloxía estrita e compacta, con illamento térmico e que garanta o aforro enerxético grazas aos seus estrechamientos especiais. Ademais, estará orientada ao Leste-Oeste, con fachada solar ao Sur con diversos sistemas de acumulación de enerxía: galería de cristal, paneis térmicos e fotovoltaicos, etc.

O novo edificio contará tamén con recursos paira aforrar auga. Paira iso recollerase a auga de choiva e reutilizarase nos aseos e rega. Iluminación e ascensor de baixo consumo, caldeira especial de gas...