Vai agradecer que o seu fillo garde as súas células?
2009/06/01 Nicolás, Pilar - EHUko ikertzaile kontratatua. Zuzenbidea eta Giza Genoma unibertsitate arteko katedra Iturria: Elhuyar aldizkaria
A conservación das células do cordón umbilical ten como meta "directa" a posibilidade de realizar un transplante de medula ósea a persoas enfermas, e a meta "potencial" é a realización de futuros tratamentos autólogos (é dicir, paira o seu fillo). A eficacia das aplicacións clínicas é moi diferente en ambos os casos.
As células do sangue de cordón umbilical son moi útiles paira o transplante a persoas con enfermidades da medula ósea, como as leucemias, pero dificilmente poderá usar aos individuos orixinais. A razón é que detrás de moitos transplantes que se realizan na infancia hai enfermidades de base xenética ou congénita, polo que é posible que a enfermidade estea presente nas células do cordón umbilical. Paira enfermidades non congénitas, no mundo só se realizaron transplantes autólogos de células de cordón umbilical en tres ocasiones, mentres que con células doadas por outras realizáronse máis de 6.000 transplantes. Hai que ter en conta que o cordón umbilical ten moi poucas células nai hematopoyéticas, polo que só son suficientes paira o seu transplante a nenos ou adultos de moi baixo peso, sendo a principal técnica que se utiliza hoxe en día é a recollida directa de células nai da circulación sanguínea mediante métodos simples e con moi poucas complicacións. Ademais, nalgúns tipos de leucemia e linfomas, para que o tratamento sexa efectivo, é fundamental a reacción de vacinación contra o estraño que produce a recollida de células dun doante, xa que impide a recaída.
Ademais da súa utilidade paira o transplante, as noticias sobre avances en medicamento regenerativa indican que as células agora conservadas servirán no futuro paira formar tecidos ou órganos danados.
Certamente, as investigacións no campo das terapias celulares suscitan cada vez maior interese (só en España están a investigarse máis de 50 grupos e hai centros de investigación dedicados exclusivamente a iso), pero as súas aplicacións clínicas seguen tendo un grao de desenvolvemento moi baixo. Doutra banda, hai que ter en conta que en medicamento regenerativa non só se investiga con células do cordón umbilical, senón tamén con células de embriones e adultos. É dicir, as células do cordón umbilical non serán, en todo caso, as únicas células que se poidan aplicar neste tipo de terapias no futuro.
Por tanto, é importante destacar que os bancos deben proporcionar información veraz sobre estas opcións. A normativa prohibe expresamente (paira previr excesos) a publicidade enganosa: á marxe da baseada no coñecemento e a experiencia actuais, non se pode dar una impresión errónea sobre os usos autólogos que pode ter a adquisición, procesamiento e almacenamento de células e tecidos humanos. Ademais, a promoción e a publicidade deben realizarse sempre desde un punto de vista global, non se poden buscar beneficios paira persoas concretas e débese indicar que é voluntaria, altruísta e desinteresada.
Una vez coñecida a situación, cando a muller embarazada desexe ser doante de cordón umbilical deberá acudir a un banco de sangue de cordón umbilical en España ou a unha das maternidades autorizadas. En España hai 132 maternidades deste tipo e 14 bancos públicos de sangue de cordón umbilical (no País Vasco: Centro de Transfusións e Tecidos Humanos do País Vasco, Hospital de Cruces e Hospital Donostia). A listaxe completa está dispoñible na web da Organización Nacional de Transplantes: www.ont.es
O centro de nacemento deberá contar con autorización expresa paira a extracción de células e o almacenamento dos bancos aos que vaia destinado. Ademais, casa nai e o banco deben ter un acordo ou acordo vixente.
Todas as células almacenadas neste tipo de bancos en España estarán a disposición do Rexistro Español de Doantes de Medula Ósea (REDMO) e poderán ser utilizadas paira tratar a calquera paciente que necesite transplante.
Paira o envío de sangue ao estranxeiro, nas mesmas condicións que paira o almacenamento en España, os centros de extracción e almacenamento deberán estar autorizados e subscribir un convenio. Ademais, no caso de que o centro estea fose da Unión Europea, deberase solicitar a autorización da Organización Nacional de Transplantes.
Paira un posible uso autólogo, as células poden ser almacenadas nun centro privado que cumpra os requisitos da normativa. A actividade destes centros debe ser sen ánimo de lucro, cumprir os mesmos estándares de calidade que os bancos públicos e pór a disposición do Rexistro Nacional de Doantes de Medula Ósea todas as unidades almacenadas paira o seu uso por calquera paciente.
Pilar Nicolas. Investigador contratado da UPV/EHU. Cátedra Interuniversitaria de Dereito e Xenoma Humano
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia