Enrico Fermi
1992/10/01 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria
Este físico italiano naceu en Roma o 29 de setembro de 1901. Terminou o seu doutoramento na universidade de Pisa en 1922, meses antes de que Benito Mussolini chegase ao poder.
Posteriormente realizou as súas investigacións en Alemaña baixo a dirección de Max Born, pero en 1924 regresou a Roma e en 1926 foi nomeado profesor de física na Universidade de Roma.
Desde que Chadwick descubrise o neutrón en 1932, Fermi ocupouse totalmente desta partícula subatómica. Era moi experto en partículas neutras e non hai que esquecer que o postulado por Pauli chamouse “neutrino”.
O neutrón era moi importante porque grazas a el podíanse facer moitos tipos de reaccións nucleares. Ao carecer eléctricamente de carga, o núcleo atómico cargado positivamente non alteraba. Por tanto, non se necesitaba acelerador de partículas paira achegar enerxía ao neutrón. De feito, canto menos enerxía tiñan, máis efectos producían.

Fermi deuse conta de que ao principio das reaccións nucleares o efecto dos neutróns era maior cando se lles facía atravesar a capa de auga ou parafina. Cando un neutrón é absorbido polo núcleo dun átomo, o novo núcleo emite ocasionalmente una partícula beta que se converte no seguinte elemento de maior peso atómico. A Fermi ocorréuselle bombardear o uranio con neutróns paira conseguir o seguinte elemento do sistema periódico. Segundo el, en 1934 logrou un novo elemento chamado X uranio mediante a aplicación deste sistema.
Fermi só tiña razón en parte, como demostrou McMillan cinco anos despois. Cando Hahn investigou o problema, Fermi deuse conta de que era un fenómeno máis importante do que pensaba. Con todo, polo bombardeo de neutróns e sobre todo polos traballos realizados sobre neutróns térmicos, en 1938 foi galardoado co Premio Nobel de Física, antes de que Meitner desvelase o segredo da fisión nuclear meses despois.
Con todo, a familia Fermi tiña grandes problemas en Italia. Fermi era antifascista e paira recibir o premio Nobel non levaba uniforme fascista. Ademais tiña muller xudía. Recibiu o Premio Nobel e desde Estocolmo Fermi coa súa familia viaxou a Norteamérica paira sempre. En 1945 déronlle a nacionalidade norteamericana. Alí seguiu investigando a fisión nuclear, sobre todo as reaccións das cadeas.
Cando se creou o proxecto Manhattan paira producir bomba atómica, Fermi foi nomeado director. Triunfou a súa pila atómica e, cando o 2 de decembro de 1942 mantivo a reacción das cadeas na universidade de Chicago, iniciouse a Era Atómica.
Dous anos e medio despois, durante a Segunda Guerra Mundial, lanzáronse bombas atómicas que aproveitaban as reaccións de fisión, destruíndo as cidades xaponesas de Hiroshima e Nagasaki.
En 1945, Fermi empezou a traballar no Instituto de Investigación Nuclear e aínda que participou na elaboración da primeira bomba atómica, a H de fusión era contraria á de Oppenheimer.
En 1954 faleceu por cancro e o elemento químico de número atómico 100 foi denominado “fermio” en homenaxe ao físico italiano.

Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia