Por que son as bases de ADN?

2002/09/18 Orobengoa, Olatz - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Genetika

Para que o corpo funcione correctamente, é imprescindible replicar correctamente o código xenético, e para que isto fágase ben é necesario ter bases sen erros. Segundo o científico, a composición química das bases contribúe a reducir os erros no código xenético.

Paira demostralo, comparou as características químicas das bases co sistema de código utilizado en informática (0 e 1). Pero antes lembremos as características das bases: A adenina (A) e a guanina (G) inclúense dentro dun grupo molecular denominado purina. Timina (T) e Citosina (C) pertencen ao grupo de pirimidinas. Paira formar a cadea de ADN, cada purina asóciase unicamente a unha pirimidina, A-T e G-C, e as unións entre pares de bases son de hidróxeno.

O científico traduciu todos estes datos á linguaxe informática, de maneira que cada molécula ten o seu código segundo as súas características. Tomemos G como exemplo. Asóciase a G C mediante enlaces de hidróxeno. Analizando a estrutura interna da unión entre as dúas bases, a G correspóndelle o código 011. (Ver imaxe)

Ademais, ás bases purinas dáselles valor 0 e ás pirimidinas 1. Así, o código de G será 011,0. O código de C é 100,1. Como se pode apreciar, os códigos de ambas as bases son perfectamente compatibles. Coa e T ocorre o mesmo.

Os códigos das catro bases teñen una característica moi especial: na linguaxe dos informáticos, forman parietades pares, é dicir, o número de 1 que se pode atopar en cada código é sempre par.

Se sacamos o código dunha base defectuosa, veremos que o número de 1 cambia e o número total pasa de ser par a impar. Isto facilita moito a detección de bases defectuosas e, en consecuencia, a súa reparación.

Por esta característica, segundo Mac Dónaill, o feito de que as bases que forman os xenes sexan estas catro non é una casualidade, senón o resultado dunha longa selección selectiva.