Vida sintética?

1990/07/01 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Biokimika

A primeira molécula artificial que pode repetirse acaba de sintetizarse nos EEUU. A nova molécula é moito máis simple que as moléculas biolóxicas que se repiten, como o ADN. Os químicos que sintetizaron a nova molécula dixeron “Polo menos é un signo primitivo de vida”.

Julius Reb e os seus compañeiros do Instituto Tecnolóxico de Massachussets (MIT) sintetizaron a molécula. A molécula chamada AATE actúa como tépeda e combina anacos de moléculas paira realizar a copia da molécula orixinal. É similar ao proceso que realiza o ADN. No entanto, neste último caso é necesario o traballo dunha encima paira iniciar o proceso.

Reb e os seus compañeiros de traballo combinaron a aminoadenosina cun éster en cloroformo a temperatura ambiente e posteriormente engadíronlle trietilamina. Na reacción as moléculas únense sintetizando AATE.

O AATE, paira repetirse, atrae a molécula de éster ao extremo adenosina e a molécula de aminoadenosina ao extremo éster. Ambas as partes reaccionan entón entre si formando una nova molécula de aate.

Enlácelos de hidróxeno permiten o proceso. Cada extremo do AATE coñece ao seu “amigo” a través dun par de pontes de hidróxeno. Ambas as partes poden reaccionar cando están fixas unidas ao tépedo paira formar una nova molécula de aate. Logo sepáranse as dúas partes.

A rapidez da reacción depende da velocidade de separación das dúas moléculas de aate. Esta velocidade é baixa debido á rotura de catro pontes de hidróxeno. Na natureza traballan as encimas, pero no caso da AATE as vibracións termais liberan as moléculas. Rebe estuda como acelerar o proceso.

Paira dicir que a molécula se repite, utilizáronse tres argumentos. En primeiro lugar, a AATE cataloga a síntese de si mesma. En segundo lugar, dúas moléculas de aate insérense entre si como dúas pezas dun puzzle. E en terceiro lugar, cando se bloqueou un dos hidróxenos que constrúen a ponte (utilizando un grupo de metilos), a velocidade de reacción retardouse considerablemente, xa que o AAT ten problemas paira coñecer as moléculas de éster ou adenosina.