Autoinmunidad e xene E2F2

2002/03/01 Andonegi Beristain, Garazi - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Unibertsitateak
• Genetika

Una recente investigación publicada na revista Inmunity tivo gran repercusión no mundo da ciencia. O equipo de investigadores da UPV, dirixido por Ana Zubiaga, é o responsable desta escoita. Este equipo, partindo da investigación do xene E2F2, realizou un importante descubrimento sobre as enfermidades autoinmunes.

A investigación comezou coa intención de estudar o xene E2F2 e a súa familia. Crese que esta familia de xenes é a responsable da proliferación celular e querían estudar como traballa. Nesta familia hai 6 xenes diferentes, pero os expertos aínda non saben por que son seis, por que están en órganos diferentes, como se expresan en fases de crecemento, etc.

Neste traballo Ana comezou a investigación co xene E2F1. Tras analizar a influencia do xene E2F1 na prevención de tumores, pásase a estudar a función do E2F2. A pesar de que se esperaba una función similar á da mesma familia, obtiveron un resultado sorprendente. Segundo os descubrimentos, o E2F2 pode ser a clave das enfermidades autoinmunes.

Enfermidades autoinmunes

As enfermidades autoinmunes son mal funcionamento do sistema inmune do corpo. O noso sistema inmune está moi desenvolvido e protéxenos contra virus ou bacterias externas. O sistema inmune paira cumprir esta función é capaz de diferenciar a célula estraña da propia do corpo. Con todo, nos casos de enfermidade autoinmune, o sistema non fai esta distinción e pon en marcha o sistema de defensa. Nese momento prodúcense anticorpos contra os órganos e tecidos do corpo que provocan danos nos órganos. Entre estas enfermidades atópanse a artrite, o lupus e a esclerose múltiple.

Os investigadores viron no seu experimento con ratas que o xene E2F2 ten una influencia notable nas enfermidades autoinmunes.

Técnica Knock out

A investigación está baseada na técnica de enxeñaría xenética Knock out. Segundo esta técnica, paira saber cal é a función dun xene hai que investigar que ocorre sen el.

As células nai son compoñentes imprescindibles paira a aplicación desta técnica. Nestas células nai desactívase o xene que se quere estudar, é dicir, créase una célula nai mutada. A continuación, esta célula nai mutada introdúcese nun embrión e o desenvolvemento do embrión abarca a mutación.

Ana Zubiaga e o seu equipo inactivaron o xene E2F2 nas ratas paira investigar a súa función. Os investigadores viron que: O xene E2F2 estaba inactivado en ratas nas que os linfocitos reproducíanse máis rapidamente, o que pode ser debido a que as ratas padecían una enfermidade autoinmune. Por tanto, a función do xene E2F2 é controlar a proliferación celular, concretamente o control da autoinmunidad.

Agora, o estudo analizará a súa posible aplicación non só en ratas senón tamén en humanos. Paira iso queren ver as diferenzas entre os seres humanos con enfermidades autoinmunes e o xene E2F2 dos sans. Se existen diferenzas notables reforzarase a investigación sobre o xene E2F2 e abrirase a vía paira combater estas enfermidades.