}

Aroma e memoria rosa

2007/04/20 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

Os cheiros teñen a capacidade de espertar a memoria e de revelar recordos. Doutra banda, algúns dos procesos que se producen durante o soño son imprescindibles paira cravar os recordos. Os científicos non coñecen do todo o olfacto nin a influencia do soño na memoria, pero algúns neurólogos alemáns que traballan neste campo publicaron una interesante investigación: divulgando o aroma do rosa mentres estudaban e durmían, conseguiron mellorar a memoria de varios voluntarios.
Os científicos saben desde hai tempo que os cheiros inflúen na memoria.

A investigación foi publicada na prestixiosa revista científica Science e, polo seu interese paira calquera, seguramente será máis interesante paira os estudantes. Os neurólogos realizaron o experimento cos alumnos de medicamento. Fíxose que os alumnos fixesen un xogo de memoria no computador, lembrando a localización das cartas que aparecían na pantalla.

Durante o exercicio fíxose chegar aos alumnos o aroma da rosa coa máscara que tiñan paira iso. Como o cerebro adáptase moi pronto aos cheiros da contorna e deixa de percibirse inmediatamente, o perfume chegáballes correndo.

Media hora despois do exercicio os alumnos fóronse a durmir. Nunha fase concreta do soño, a metade dos alumnos obtiveron o aroma da rosa paira cheirar. Os demais dormieron sen cheiros especiais. Ao día seguinte preguntáronlles onde estaban as cartas e os que tiveron soños aromáticos lembraban o 97% dos emprazamentos. Pola contra, os que pasaron una noite sen cheiro a rosa acertaron o 86% dos emprazamentos.

A diferenza é evidente e con iso demostraron que un cheiro, neste caso o rosa, serve paira reforzar a memoria. Pero iso non era suficiente, os investigadores querían coñecer o mecanismo que subxace.

Soño profundo

Algúns dos procesos que teñen lugar durante o soño son imprescindibles paira conservar os recordos.

Paira os neurólogos, una parte do cerebro, o hipocampo, é como un caderno de notas. Aquí escríbense os vividos ou apresos dun día, ata que “pasen limpo” ou se gardan na memoria a longo prazo. Estes recordos acéndense durante o soño e pasan á cortiza cerebral.

Os investigadores sabían que os cheiros teñen una gran influencia no hipocampo e sospeitaban que durante o soño podían axudar a fortalecer os recordos, pero non en calquera momento: por exemplo, na fase REM do soño, é dicir, na época dos soños, os cheiros non teñen ningún efecto sobre a memoria.

Iso é una mala noticia paira os alumnos: utilizar o aroma de rosa paira aprender mellor na época de exames non é nada fácil. Pero, polo menos, anunciaron cando é o momento adecuado paira cheirar; parece que o hipocampo traballa nunha fase de soño profundo e entón hai que aproveitalo paira darlle vapor. Deste xeito, os recordos gárdanse firmemente na memoria a longo prazo.

Os cheiros axudan a memorizar o apreso a longo prazo.

Isto é o que fixeron os investigadores: os alumnos dormieron cos electrodos colocados na cabeza e, analizando as ondas, os investigadores souberon cando había un soño profundo. Nese momento, a metade do olfacto recibiu o mesmo aroma que no exercicio. Eles non se espertaron polo cheiro e ao día seguinte non lembraban que pola noite se cheiraron as rosas. Con todo, a localización das cartas era perfectamente lembrada, un 11% mellor que as que non cheiraban nada especial.

Está claro que é difícil experimentar en casa e ademais non serve paira calquera tipo de aprendizaxe. O aroma do rosa é inútil, por exemplo, paira aprender a tocar o piano ou a andar en bicicleta, xa que o hipocampo non participa na memoria das actividades. Con todo, os neurólogos alemáns deron un paso importante na investigación sobre a memoria e a aprendizaxe.

Publicado en Deia.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia