Bilatzailea
Dentro de Gernika
Jorge García Tejedor; Xefe de Restauración/Museo Raíña Sofía: Hoxe, como o museo está pecho, facemos moitas cousas nas salas e, sobre todo, aproveitamos o día de hoxe para facer cambios no estudo de Gernika, xa que estamos a realizar unha investigación exhaustiva da obra.
Bego Zubia; Fundación Elhuyar: Por que hai que facer o exame?
Jorge García Tejedor; Xefe de Restauración/Museo Raíña Sofía: Para coñecer o estado de conservación da obra de arte e os seus materiais decidiuse realizar unha investigación. Trátase dun proxecto ambicioso, creado para aproveitar a nova tecnoloxía, pero que supón unha continuación dos traballos que xa tiñamos en marcha.
Bego Zubia; Fundación Elhuyar: Cal foi a hipótese de partida da investigación?
Jorge García Tejedor; Xefe de Restauración/Museo Raíña Sofía: A hipótese de partida é que se trata dunha pintura cun estado de conservación delicado, e hai que saber exactamente como está e como evoluciona. Este novo estudo permite coñecer o estado da superficie desde todos os puntos de vista, algo que até agora non existía.
Bego Zubia; Fundación Elhuyar: Di que o estado de conservación de Gernika é delicado. Pódeo especificar? De que estamos a falar?
Jorge García Tejedor; Xefe de Restauración/Museo Raíña Sofía: Trátase dun lenzo de gran formato, tamén monumental, de case oito metros de ancho, de tres metros e medio de longo, cunha gran manipulación, con numerosos traslados e colleitados e estendidos en numerosas ocasións. Como consecuencia diso, a obra sofre danos considerables.
Bego Zubia; Fundación Elhuyar: Creo que ten un buraco...
Jorge García Tejedor; Xefe de Restauración/Museo Raíña Sofía: O orificio non é nada esencial, pero o soporte presenta fatiga, con moitos rachos ao redor. Isto en canto ao soporte. Doutra banda, no que respecta á capa de pintura, a impresión e a base teñen rasguños e fisuras por todas partes, as capas están levantadas, nalgúns aspectos incluso perdas, rehabilitacións, repintado...
Humberto está a tomar imaxes coa luz visible. Aproveitamos estes días para finalizar este traballo e organizar o seguinte. O museo sempre se traballará de forma automática e pecha.
Humberto Duran; técnico de fotografía/Museo Raíña Sofía: Habemos escaneado todo o cadro con luz visible e tomamos máis de 20.000 imaxes. Como son macrofotografías, vemos moito máis do que o ollo ve. Trátase dun dos mellores traballos que se realizaron e que ofrecerá moita información, xa que nunca antes vimos a pintura desa maneira.
Analizarase con luz visible, ultravioleta, infravermella e espectral, realizarase tamén un 3D e realizaranse medicións de cor, colorimetría.
Bego Zubia; Fundación Elhuyar: As fotografías tómanse mediante un artefacto mecánico. Iso é o que nos chamou a atención. Por que é necesario?
Humberto Duran; técnico de fotografía/Museo Raíña Sofía: Porque é a única maneira de desprazar unha cámara a través de toda a superficie do cadro e, ademais, cunha distancia constante, precisa, con precisión duns micrométricos.
Bego Zubia; Fundación Elhuyar: Pensar, atopar, construír a máquina requiriu o seu tempo...
Humberto Duran; técnico de fotografía/Museo Raíña Sofía: Dous anos. Hai dous anos pensamos facer o exame de Gernika. Un reto? Tamaño de Gernika. É un reto, porque Gernika non se pode mover. Non podemos collelo e levalo ao noso departamento. Por tanto, había que deseñar unha máquina. Unha máquina que serviría para Gernika, pero que tamén serviría despois. Unha máquina capaz de trasladala á sala de exposicións, de colocala diante da obra de arte e de moverse cara a adiante e cara adiante nun tamaño tan grande.
Javier Bermejo e Imanol López traballan nunha pequena empresa informática de Hernani. Traballan con moitas institucións do pobo, e hoxe teñen unha reunión con Robolan.
A automatización industrial é a principal actividade de Robolan. É dicir, fan cadeas de montaxe. Con todo, o robot que se está utilizando en Picasso para analizar a situación de Gernika, saíu desta fábrica.
Despois de buscar por todo o mundo, o Museo Raíña Sofía cumpriu coas propostas da empresa de Hernani, aínda que nunca antes tivera relación co ámbito artístico.
Miguel de San Román; Robolan: Atopáronnos a través da web, por casualidade. Gustounos o proxecto, sacábanos da contorna industrial e, ademais, era un traballo sobre Gernika, e como vasco, iso atraeunos.
Foi un traballo longo e difícil. Ademais de poder moverse paralelamente á superficie de Gernika, a máquina debía ser capaz de utilizar cámaras de diferentes fabricantes, o que requiría traballar con diferentes aplicacións informáticas.
Javier Bermejo; Oria informatika: Desenvolvemos un software, unha interfaz entre a máquina e o usuario. O noso software pon en comunicación todos os elementos do proxecto: cámaras, computador e robot.
Desde o punto de vista da enxeñaría, o traballo non foi fácil, xa que as esixencias do Museo Raíña Sofía eran moi concretas.
Jon Osa; Robolan: En primeiro lugar, era necesario obter unha precisión de dúas micrómetros sobre unha superficie de nove metros por catro metros
Este foi un reto moi grande, e para iso tivemos que utilizar motores lineais. É a tecnoloxía máis avanzada para o posicionamento lineal. Realmente non temos motor, porque o motor é o propio condutor, o que nos permite mover facilmente grandes inercias e obter unha gran precisión.
Tamén tiveron que desenvolver unha barreira para o motor lineal que se puxo en pé. A tecnoloxía dos motores lineais non ten freos verticais para o uso a gran distancia, xa que as aplicacións que utilizan este tipo de tecnoloxía adoitan ser pequenas.
Jon Osa; Robolan: O eixo vertical, neste caso, ten catro metros, polo que nós mesmos, como enxeñaría, tivemos que desenvolver un freo axeitado.
O freo é fundamental para evitar accidentes. Desta forma, si prodúcese un corte de enerxía eléctrica ou calquera outro incidente, evítase que o motor caia por baixo do catro metros. Hai que ter en conta, ademais, que o robot traballa moi preto da obra Gernika.
Ademais, o robot ten un formato máis pequeno, é dicir, é desmontable para poder utilizalo no departamento de Restauración de Raíña Sofía no futuro.
Jorge García Tejedor; Xefe de Restauración/Museo Raíña Sofía: Ola, bos días. Entra a ver a sección de Restauración.
Preséntovos a Manuela Gómez e Juan Antonio Sánchez. No estudo do material de Gernika está a levarse a cabo a investigación do incendio.
Bego Zubia; Fundación Elhuyar: Explicarédesnos que estades a facer?
Manuela Gómez; Restauradora/Museo Raíña Sofía: Estamos a investigar todo o que podemos saber sobre a historia material. As súas viaxes desde o seu nacemento, os seus informes sobre como e onde viaxou...
Juan Antonio Sánchez; Restaurador/Museo Raíña Sofía: Gernika tivo unha vida moi especial. Non foi a vida habitual dunha obra de arte, e moito menos a dun cadro dese tamaño.
Viaxou todo o tempo. 90 veces manipulárono: recoller, abrir, cravar, soltar...
É como unha alfombra. si colléitase e ábrese 90 veces, estrágase e si é unha pintura... estrágase. Así funcionou o cadro ata que o propio Picasso pediulle que non volvese moverse e que llo devolvese. Pola contra perdeuse.
Todas estas viaxes xeraron documentación, e estamos a tentar e recuperando a maior cantidade posible. Aínda que, nalgúns casos, o tempo transcorrido sexa un problema.
Manuela Gómez; Restauradora/Museo Raíña Sofía: Pero nós queremos coñecer o estado da pintura. Nesta data ocorreu que... atopamos este novo dano... É dicir, a historia material.
Juan Antonio Sánchez; Restaurador/Museo Raíña Sofía: Atopamos que nunha viaxe recolleuse mal. Recollérono coa pintura no interior. E para nós iso é un descubrimento moi interesante, aínda que os que o fixeron pensen que era o mesmo.
Pero a deterioración que presenta é consecuencia da dura vida que viviu, da súa dura mocidade.
Bego Zubia; Fundación Elhuyar: Digamos, novo...
Manuela Gómez; Restauradora/Museo Raíña Sofía: Era moi viaxeiro.
Juan Antonio Sánchez; Restaurador/Museo Raíña Sofía: Foi unha moza política e moi viaxeira, e, por suposto, cando chegou á madurez, xa tiña algúns resortes.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian
