Bilatzailea
En Euskal Herria tamén o cambio climático
Hoxe imos falar dun tema que cada vez ten máis importancia nas axendas das administracións, os medios de comunicación, os científicos e por que non? Sobre o cambio climático. A subida dos niveis dos mares, as secas, as inundacións… Avísannos unha e outra vez durante décadas de que os efectos do cambio climático poden ser moi graves. Para mitigar estas consecuencias e atopar vías de adaptación aos cambios, centos de científicos están a traballar intensamente en todo o mundo. No
País Vasco tamén se investiga o cambio climático. en 2008 abriuse o centro de investigación BC3. O obxectivo principal do centro é a investigación a longo prazo sobre as causas e efectos do cambio climático. Ihobe, a Universidade do País Vasco e Ikerbasque son os socios do centro de investigación, que conta con catro liñas de investigación: adaptación ao cambio climático e coñecemento de impactos; deseño de medidas para reducir o cambio; procura de vías para alcanzar acordos políticos internacionais e rexionais, e desenvolvemento e apoio ás investigacións que apoien as políticas climáticas en Euskadi. O centro BC3, situado no País Vasco, participa nunha ampla rede internacional. Neste
momento, sete investigadores de diferentes disciplinas traballan no centro de investigación. Gran Bretaña, Brasil, Corea, Italia, España... forman o equipo de investigación de BC3. Tamén hai un vasco. Agustín do Prado investiga as consecuencias do cambio climático no medio rural.
Pola súa banda, o director científico do centro de investigación é o profesor Anil Markandya.
Teknopolis, na sede do centro BC3 de Bilbao, tivo a oportunidade de falar con el. O británico Anil Markandya é doutor en economía ambiental. Traballou en centros de investigación británicos, rusos, italianos, estadounidenses e franceses, e é membro do Grupo Intergobernamental sobre o Cambio Climático, Premio Nobel de Clima 2007. A súa principal liña de investigación son a economía ambiental e os recursos.
MAIDER EGÜÉS; TEKNOPOLIS: Ola, Profesor Markandya, Que tal?ANIL
MARKANDYA; BC3: Very well, thank you, and
you?Moi ben, grazas. E vostede?
M. R.: Traballou coas universidades máis prestixiosas de Harvard, Princeton, Berkeley... e formou parte do Grupo Intergobernamental sobre o Cambio Climático de Nacións Unidas. Nestes momentos témosche en Euskal Herria. Unha persoa co teu currículo, probablemente, terá a oportunidade de investigar en calquera parte do mundo. Por que no centro de investigación BC3?A.
M.: Thank you, well, it was a very exciting new challenge which was set up by the Basque Government. They have established a number of centres of excellence, which are well funded, and which provide the opportunity to bringresearch é, to establishing your programme, and to develop something which is completely from scratch. This is something I have not doe before, and xo for me is was a very exciting challenge to do it. I must also say, I have been working a little bit with the Basque(s), in the Basque Country, for the past three years before the centre started, and I have had a very positive experience. The Government is very positive, very interested in climate policy and in environment policy, and xo they gave me this opportunity and I felt "let me try".
Grazas. Bo, o Goberno Vasco expuxo un reto excitante. Estableceron centros de calidade, ben fundamentados, que permitían traer investigacións, establecer o teu propio programa e desenvolver algo que empeza desde cero. É algo que nunca fixera antes, e para min era un reto moi gratificante. Xa traballei cos vascos durante unha tempada, en Euskal Herria, os tres anos anteriores á apertura do centro, e tiven unha gran experiencia. A actitude do Goberno é moi positiva, está moi interesada nas políticas climáticas e medioambientais. E como me deron esta oportunidade, díxenme: “tentemos”.
M. R.: O cambio climático é un problema global. O centro de investigación BC3 é pequeno. Que pode achegar un centro deste tipo a un problema tan grave?A.
M.: Right, well, of course we are small, you are quite right, but it's problem we cannot by ourselves, but it's also a very big problem and needs manes e different institutes to solve it, so we are one of these centres, we may not be the best uld, but we we can. And that is our ambition, and it's an ambition to work with other centres, we cannot work alone. So we have a... a lot of my estafe is spent trying to develop a network. We have got centres outside, in India, in China, in Norway, in many countries, including in Spain, in the Catalonia, we are working with them also on this issue. Si,
bo, claro que somos pequenos, tes razón. Pero é un problema que non podemos resolver pola nosa banda, é un problema grave e necesitaremos moitos centros para solucionalo. Somos un dos centros, poida que non sexa o máis grande, pero aínda podemos ser o mellor, ou o mellor, debería dicir. E esa é a nosa vontade, queremos traballar con outros centros, non podemos traballar sós. Por iso, a maior parte do tempo o paso creando unha rede de traballo. Tamén temos centros no exterior, en India, China, Noruega... en moitos países, tamén en España, en Cataluña, traballamos con eles sobre este problema.
M. R.: You are in contact all the estafe?
Sempre estades en contacto entón?Ah.
M.: Yes, not only in contact, but we are developing sometimes, even joined programmes of work with them.
Si, e non só en contacto, senón traballando xuntos. Temos con eles uns programas de traballo comúns.
M. R.:O cambio climático terá consecuencias na saúde das persoas, os recursos hídricos, a agricultura, os ecosistemas e as infraestruturas. Até hai pouco dicíase que había que facer fronte a este fenómeno. Con todo, na actualidade están a investigarse vías para reducir os seus efectos. Esta é tamén unha das principais liñas de investigación do BC3. Significa iso que estamos nunha situación que non ten volta atrás? Debemos entón aceptar a realidade e tratar de minimizar as
consecuencias?Well, I think certainly we are now going to face some climate change, whatever we do. We have non way to prevent some happening in the future, the next fifty years and beyond that. But what we can do is try to limit the amount that we have, we can limit it it by cing emissions of greenhouse gases, but alwe can adapwe can adapt to can change we our lives the way we reduve to live, the way w-our reduve, manactivitso they thore adapted... So we are trying to do research on both this issues. But to understand how to adapt to the new climate, but also to understand how to limit the amount that we have. Bo, a verdade é
que creo que imos ter que facer fronte a algúns cambios climáticos, incluso facendo o que facemos. É imposible evitar algúns cambios futuros nos próximos cincuenta anos e máis adiante. Pero podemos limitar o tamaño destes cambios. Podemos limitala reducindo as emisións de gases de efecto invernadoiro, pero tamén podemos adaptarnos ao que vén. Podemos cambiar a nosa forma de vivir, ou a nosa forma de levar a agricultura... podemos moldear moitas actividades para que se adapten a ese clima que vai ser. Por tanto, trátase de investigar dous problemas: por unha banda, como adaptarse ao novo clima e, por outro, como limitar os cambios.
M. R.: Cales poden ser as medidas para minimizar as consecuencias?A.
M.: Well, "To mitigate" it's a word be use in relation with the climate change, reduce the emissions of greenhouse gases, and for that we have a number of options: of course we have to try reduce greenhouse gas from many sources: we have to reduce transport, which is the major source, when we car. But we also emit greenhouse gases from our... when we... from the animals, because one of the greenhouse gases methane, and we also emit greenhouse gases en whe cut forests, and if we can and try to reduce the rated which we cut forests, we can sequep more, because can. So we have many different options. There is non such thing I would see "it's the deepest", but we have to do activities on many of them to achieve this mitigation. Bo, cando utilizamos a palabra “reducir” en torno
ao cambio climático, falamos de reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro. E para iso, temos varias opcións. Por suposto, haberá que reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro de moitas fontes: haberá que reducilas do transporte, que é a maior fonte; conducindo un coche, estamos a emitir gases de efecto invernadoiro. Pero tamén a través dos animais emitir gases de efecto invernadoiro, xa que o metano é un gas de efecto invernadoiro. E tamén emitimos gases de efecto invernadoiro ao cortar bosques. Se conseguimos reducir as taxas de corte dos bosques, teremos a posibilidade de almacenar o carbono. De feito, os bosques poden almacenar carbono. Por tanto, temos moitas posibilidades. Non hai unha máis importante que a outra; en moitas ocasións temos que facer moitas actividades para conseguir esa redución.
M. R.: Alertan da necesidade de reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro, o que esixirá un acordo mundial. No noso mundo, con todo, o conflito está presente. Realmente cre que se poden reducir as emisións de gases? Pódese chegar a un amplo consenso respecto diso?A.
M.: Well I realize it is very difficult to come to such an agreement, but we have made some progress, because in 1997 we had the very famous Kioto Protocol, Kioto Agreement, which a lot or countries signed, and not immediately, but in the wot few they accyears. Not big ones, but some. And of course, we, and the European Union, were one of these groups that signed, and then gradally big countries like Russia also signed. So, unfortunately in this agreement we did not get the united states and Australia, and some others, but we are getting more agreements, little by little, and we hope this year in December in Copenhagen, when we start the negotiement nations.
Bo, doume conta de que é moi difícil chegar a eses acordos, pero fixemos algúns avances. De feito, en 1997 xa tivemos o Protocolo de Kioto, que asinaron moitos países. E non de forma inmediata, pero si en anos sucesivos, recoñeceron que ían facer algúns cambios. Non moi grandes, pero si algunhas. E por suposto, fomos algúns dos grupos que asinaron nós e a Unión Europea, e logo, aos poucos, asinárono tamén outros grandes países, como Rusia. Desgraciadamente, neste acordo non conseguimos a entrada de Estados Unidos, nin de Australia, nin doutros. Pero estamos a conseguir máis acordos, aos poucos, e esperamos que este ano, cando comecemos as negociacións en Copenhague para o ano que vén, aínda teñamos máis apoios, pero é un proceso moi difícil.
M. R.:Comentou que si en 30 a 50 anos as emisións redúcense entre o 70 e o 80% os riscos serán aceptables. Que son os riscos admisibles?
A. M.: Well, that’s also a very difficult question... At the moment... we say acceptable if we can keep the increase in global mean temperatures down to about two degrees Celsius. Two degrees less, we could say, is acceptable in the sense that the risks associated with it are perhaps management. But even with that level of increase we could still have some small-small probability of very large damages, but those probabilities become very small small. But if we allow the greenhouse gases to continue to increase and not to have this big reduction, then we face the possibility of very large risks, risks of increases of maybe six or eight degrees even Celsius, which will make much of the planet inhabitable. So that would be very bad, that’s what we try to avoid with this policy of very sharp
decline. Bo, iso tamén é difícil. Neste momento... “aceptable” sería que o aumento das temperaturas a nivel mundial non supere os 2 ºC. Podemos dicir que é aceptable por baixo dos dous graos, xa que os riscos asociados a este aumento son aceptables. Con todo, con este nivel de subida tamén teriamos unha pequena probabilidade de sufrir grandes danos, pero moi baixa. Pero si permitimos aumentar a cantidade de gases de efecto invernadoiro e non conséguese unha gran redución, temos grandes posibilidades de atopalos ante riscos moi graves. O risco dunha subida de seis ou oito graos provocaría que a maioría dos territorios do planeta non fosen habitables. Sería moi prexudicial. Iso é o que queremos evitar con esta política de redución drástica.
M. R.: Not more than two degrees
Non máis de dous graos
A. M.: Two degrees is what we say... is our kind of rule of thumb that we are using.
Dicimos dous graos... é algo parecido á norma principal que utilizamos habitualmente.
M. R.: Cales son os argumentos necesarios para que a Administración empece a adoptar medidas eficaces?A.
M.: Absolutely it’s a political decision, they are the ones who have to push for these policies. And xo the reasons we can give them, we can tell them that the evidence is getting stronger. Even last week we met in Copenhagen to discuss the latest evidences in climate change and it’s… looking that we had underestimated the rate of the see level is rising. We are seeing the melting of the ice caps in the Antarctic and the Artic, this causing an increase already. And xo politicians are seeing these things are having a big effect, a bigger effect than they were thinking a few years ago. Now, of course, politics is not long term, most politicians are thinking of then next elections, which is maybe three or four years. But even politicians have a sense of the importance of long term things, and this is where they have to be convinced. And they are beginning, I think, to understand that they are putting the planet at risk if they don’t act.
A decisión é estritamente política. Son eles os que teñen que impulsar estas políticas. E a razón que podemos darlles... podemos dicirlles que a evidencia é cada vez máis forte. A semana pasada reunímonos en Copenhague para falar das últimas evidencias do cambio climático e parece que habemos subestimado a taxa de subida do nivel do mar. Estamos a ver como se funden as capas de xeo do Antártico e do Ártico, o que xa está a provocar unha subida. Por tanto, os políticos están a ver que este tipo de cousas teñen un gran efecto, máis efecto do que se pensaba hai uns anos. Pero, claro, a política non é a longo prazo. A maioría dos políticos están a pensar xa nas próximas eleccións, que serán entre tres e catro anos. Pero os políticos tamén saben o importante que son as políticas a longo prazo e teñen que convencerlles diso. Creo que están a empezar a entender que se non fan nada, van pór en perigo ao planeta.
M. R.: Vostede avogou por cuantificar os custos das consecuencias do cambio climático. Só tomaranse medidas se favorecen os petos dos decisores?A
M.: Well, we have to try to make it as attractive as possible to people to take action. Of course, we don’t want to hurt the economy, already we are in an economic crise, and xo we don’t want to make things se worse and more difficult, so if we can achieve what we call reductions in greenhouse gases without having bad economic effects, we must try to that. We call these kinds of policies “non regrets”, because they are policies which are beneficial to the climate, but also maybe beneficial to the economy. There are some policies like that, but some are not in that category and some will have some cost. And we want to do it in a way which keeps that cost as low as possible, that is very important.
Bo, para que a xente participe, temos que facer o máis atractiva posible. Non queremos facer nada malo á economía, por suposto, xa estamos nunha crise económica e non queremos facela aínda máis difícil. Pero é posible conseguir reducións nos gases de efecto invernadoiro sen que iso leve efectos económicos negativos, hai que tentalo. A este tipo de políticas denominámolas “sen arrepentimento”, porque son beneficiosas para o clima, pero tamén para a economía. Hai políticas deste tipo, pero hai outras que non están a ese nivel e teñen custos. E queremos que teñan o menor custo posible, iso é moi importante.
M. R.: Non se coñecen os efectos concretos do cambio climático no mundo. E, con todo, BC3 quere investigar as consecuencias que terá este fenómeno no País Vasco. Pódese saber que pasará a nivel local?
M.: Well, you know we say sometimes that you can think globally, but you have to act locally. So that is where the actions have to take place at a local level, and xo in this case, in the Basque Country, we have to design policies here, and it is better that these policies are designed with the context of the people in mind, with their wishes, their interests, and this can doe. So we hope that is the direction in which policy will be made. Now some policies have to be made at a higher level, policies such as… a trading system for carbon emissions, that will not be taken here, that will be taken in the European Union and will be supported through the government, the Spanish Government for the Basque Country. But there are also things that the Basque Country can do and there is a very active climate change programme, which the last government prepared. And this programme needs some support, some research, and we hope that we can do some research which will have to develop, programme further. Bo, ás veces
dise: pódese pensar globalmente, pero hai que actuar localmente. As actividades deben realizarse a nivel local e, neste caso, en Euskal Herria, as políticas témolas que deseñar aquí. É mellor deseñar estas políticas tendo en conta o contexto da xente, os seus desexos, os seus intereses... e é mellor facelo a nivel de economía local, a nivel rexional. Esperamos que ese sexa o camiño que marca a política. Moitas outras políticas teñen que ser levadas a cabo nun nivel superior. Políticas para a constitución dun sistema de negociación para as emisións de carbono, por exemplo. Iso non se abordará aquí, traballarase na Unión Europea e será apoiado polo Goberno español para a Comunidade Autónoma Vasca. Pero hai cousas que se poden facer en Euskal Herria e o último goberno fixo un programa moi activo sobre o cambio climático. Este programa necesita apoio, investigación e esperamos poder realizar algún tipo de investigación para poder desenvolver máis este programa.
M. R.:A quen din que na historia da Terra o clima cambiou moito e que isto non é un fenómeno novo, é dicir, que pon en cuestión o cambio climático provocado polo ser humano e as preocupantes previsións que se fixeron até agora, que lles dirías?
A. M.: Well, I would say two things. One is “yes, you are absolutely right”, we have had previous climate changes, big changes, in the history of the planet. But some of them have been quite disastrous changes. There were not many people around to suffer them, but the species that existed some disappeared, that’s a result of some of those changes. Now, if you want to take the risk that Homo sapiens also goes out of the window, then maybe you can take that risk, but maybe we don’t to take that risk. And second, is the climate, is this an anthropogenic phenomenon that we are experiencing? I would say that the evidence is now getting stronger, and stronger, that it is. You will always have people who are sceptical. After Galileo said that the world is round, it is not flat, and it goes round the sun, the sun does not go round the Earth… many people still didn’t believe for a long estafe, it took a few… maybe centuries before people all convinced.
Bo, diríalles dúas cousas. A primeira, “si, estás moi ben”, xa antes tivemos cambios climáticos, grandes cambios na historia do planeta. Pero algúns deles foron cambios moi desafortunados. Non había moita xente na zona para padecelos, pero algunhas das especies que existían naquela época desapareceron por este tipo de cambios. Agora, se queremos correr o risco de tirar tamén de Homo sapiens pola xanela, podemos arriscarnos, pero é posible que non queiramos correr ese risco. E segundo: este clima, o que estamos a sufrir, é un fenómeno antropogénico? Eu diría que si, que cada vez é máis evidente. Sempre haberá xente escéptica. Cando Galileo dixo que o mundo é redondo e non chan e que xira ao redor do Sol, non ao redor da Terra, moita xente non lle creu durante moito tempo. Foron moitos anos, séculos atrás, até convencer á xente.
M. R.: But we don’t have centuries…
Pero non temos séculos...
A. M.: We don’t have centuries,
non. Non temos séculos.
M. R.: Thank you very much, professor Markandya, good luck in the Basque Country, enjoy your job here. Grazas,
profesor Markandya, sorte en Euskal Herria, e que o traballo que realizas aquí sexa de utilidade.
A. M.: Thank you, I look forward to it, and I hope we have some success in our centre, both nationally, globally, but also at a local level.
Grazas, espero. E espero que teña éxito no centro, tanto a nivel global como local.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian
