Texto redactado en euskara e traducido automaticamente por Elia e sen posterior revisión. VER ORIXINAL

Remo adaptado con Edorta de Anta

NAGORE REMENTERIA; Fundación Elhuyar: Ola, Edorta, bos días!

EDORTA DE ANTA; remeiro:Bos días!

NAGORE REMENTERIA; Fundación Elhuyar:Ola, Juan Anjel!

JUAN ANJEL GARMENDIA, adestrador:Ola, Nagore, bos días!

NAGORE REMENTERIA; Fundación Elhuyar: Preparando o bote?

EDORTA DE ANTA; remeiro: Si, acabamos de chegar. E un pouco de colocación.

NAGORE REMENTERIA; Fundación Elhuyar:Levastes leste mesmo barco, Juan Anjel?

JUAN ANJEL GARMENDIA, adestrador: Non. Este barco quedouse en casa. A viaxe era longo e non había posibilidade de levalo. Entón, os organizadores ponche outra embarcación igual.

NAGORE REMENTERIA; Fundación Elhuyar:Non é en Nova Zelandia?

JUAN ANJEL GARMENDIA, adestrador:Alí, en Nova Zelandia, si.

EDORTA DE ANTA; remeiro:Unha boa experiencia, e xa de volta en casa, e volver tentar facer as cousas mellor o ano que vén.

NAGORE REMENTERIA; Fundación Elhuyar:Si o envase é polo menos un pouco longo en comparación co skiff móbil?

EDORTA DE ANTA; remeiro: A nosa incursión é de seis metros de longo. E os skiffs normais, nove. Despois, polo lado do peso, a nosa embarcación ten 25 quilos e a outra 12-13 quilos. Isto é moito máis ancho que o outro para meter o noso banco. E despois, utilizamos estas dúas aboias, que van colocadas aquí, para non voltearlas.

N. R.: Tocan a auga?

E. A.: Si, na competición abóialas deben tocar a auga. Non déixanche levar máis alto.

N. R.: Está, pois, nas regras.

E. A.:Si.

N. R.:Pero freará, non é certo?

E. A.: Si, un pouco si. E si hai mal tempo, hai un pouco máis de ondada. Pero suponse que frea a todos, non só a min. A todos por igual.

N. R.:Estes son os que vostede utiliza agora, non é así?

E. A.: Si, estas son as miñas. Xa ves que son moito máis curtos que convencionais. E logo a pa é moito máis ancha que a do outro.

N. R.:Edorta, non hai moito tempo que ti empezaches a remar?

E. A.: Non. O ano pasado, cara a febreiro, empezamos a probar sorte.

N. R.:Lembras as sensacións e sensacións que tiveches ao sentarche por primeira vez nun barco destas características?

E. A.: Si, viñemos probar catro ou cinco amigos. E a primeira sensación: que tiñamos un pouco de medo. Pero durou pouco, de feito, logo estivemos a gusto na auga. E por iso seguimos.

N. R.:Por fóra parece que nun barco tan fecheiro será difícil manter o equilibrio.

E. A.: Si, por iso levamos estas aboias para non envorcar. É moi difícil voltear, pero bo.

N. R.:E, como remas, que partes do corpo utilizas?

E. A.:Remamos atados por tres lados e facemos a maior e única forza cos nosos brazos.

N. R.:Será moi duro moverse cos brazos un tarro así.

E. A.: Si, tes que estar moi ben preparado. Non vimos só a gozar. Debes ter un bo nivel competitivo e para iso debes estar moi ben preparado.

N. R.:Hoxe si, porque hoxe non tes competencia cerca.

E. A.: Hoxe si. Acabamos de volver de Nova Zelandia e desconectar un pouco os músculos e gozar un pouco. E volveremos tentalo o ano que vén.

N. R.: Pois, gozade e grazas!

E. A.:Grazas e até a próxima!