Bilatzailea
Penas de Aia
Aiako Harria é o monte máis antigo de Gipuzkoa: naceu fai 250 millóns de anos. Naquela época emerxeron unhas rocas magmáticas e transformaron os materiais do exterior. Debido á erosión e o tempo, a masa granítica de tres picos coñecida como Aiako Harria quedou ao descuberto con 800 metros de altura. Nas proximidades do xigante de
pedra atópanse as antigas covas que foron refuxio do home primitivo, as covas de Aitzbitarte. Segundo a lenda, alí vivían os xentís. Nas covas atopáronse ferramentas para a caza de cazadores de fai 30.000 anos. Aiako Harria
é o principal ben xeológico do País Vasco e estrutúrase en bandas alternas de diferentes materiais. Entre outras, hai veas importantes con materiais mineiros. Proba diso é a mina de Arditurri, que na época romana extraíase a prata, na Idade Media o ferro, na Idade Moderna o blenda, e no século XX o espato de flúor. Finalmente, a mina pechouse
en 1986. Na paisaxe quedan restos da mina: galerías, vertedoiros... Tamén o “Castelo do Inglés”, que foi a casa dun inglés que explotaba minas na Idade Media. Penas de Aia
e os seus arredores convertéronse nun parque natural, cun total de 6.913 hectáreas, que ocupan as comarcas do Bidasoa, Oarsoaldea e Donostialdea de Gipuzkoa. Esta última franxa pirenaica presenta amplos
vales, pendentes abruptas e precipicios cantiis de fervenzas. O clima, ademais, alagou a zona de fortes choivas torrenciais, que afectaron a varios ríos.
Os mananciais naturais bañan as terras. Forman parte da paisaxe o encoro de Añarbe e o hayedo de carballal da zona; e o de Endara e o seu carballal amargado. A
fauna eurosiberiana habita nas proximidades, con 170 especies de vertebrados: voitre leonado, aguia pequena, aguia fogosa... En Aiako Harria vive a maior comunidade de aves de Gipuzkoa.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian
