}

Que é o a economía ou a ecoloxía?

2002/07/21 Atxotegi Alegria, Uhaina - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

Hai tempo que a viaxe se vende como produto de consumo. O cliente achégase ao supermercado como adoita ir de compras ás axencias de viaxes a elixir a saída de vacacións que tanto soña. En lugar de coller o carro da compra e entrar na zona de froitas ou lácteos, mergúllase en zonas africanas, asiáticas ou europeas paira comprar unha viaxe. Pero desde que a ‘viaxe’ converteuse nun produto de mercado, non afectará á natureza como moitos outros produtos?

As últimas enquisas sobre turismo destacaron a crecente afluencia de poboación. A ‘viaxe’ é un produto atractivo e agradable paira os viaxeiros, pero perigoso paira as persoas que o visitan. E é que os viaxeiros non sempre son tan limpos e os novos espazos que visitan moitas veces tamén saben converterse en vertedoiros.

En boca de moitos montañeiros óuvese que o Everest se converteu nun impoñente vertedoiro: os seus portos están cheos de botes de comida, bidóns de plástico ou tendas. No monte Collado, ao sur do Himalaya, recolléronse máis de 2000 botellas de osíxeno.

Pero hai anos que os montañeiros comezaron a ensuciar a cima e as costas. O Goberno de Nepal, a partir de 1993, adoptou una serie de medidas paira mellorar a orde dos montes: ademais de organizar expedicións de limpeza, comezáronse a impor multas de 4.000 dólares, que seguen na mesma liña. Desde entón, moitos montañeiros pagan aos sherpes para que os seus lixos baixen ao pobo, porque é máis barato que pagar a multa do goberno de Nepal.

Moitos viaxeiros non saben nin que son os cubos de lixo.

Con todo, o turismo contaminante non só se detecta entre os visitantes dos montes, senón que ocorre o mesmo co salto á costa. Moitos excursionistas achéganse, por exemplo, a pequenas illas de Bretaña (Francia). Cabe destacar o caso das illas do Ponante, nas que a agricultura e a pesca están a desaparecer por completo nos últimos anos debido ao turismo. O turismo transformou enormemente o mercado inmobiliario e en todos os seus recunchos construíronse custosas vivendas. A eliminación dos residuos e a escaseza de auga potable convertéronse nun grave problema. Os pobos destas illas, pola súa banda, tiveron que reestruturar as súas instalacións públicas (transformadores eléctricos, vías e estradas...) para que os turistas sentan cómodos, pero todo iso repercute no medio ambiente.

Hoxe en día, os viaxeiros teñen a predilección de ir a calquera recuncho ou punto do mundo; canto máis afastado sexa o destino, máis atractivo parece. A Antártida é un claro exemplo: cada ano máis de 15.000 visitantes pasan por este cabo. Con todo, estes visitantes non os abandonan como cando chegaron. Ao parecer

, os turistas que se achegan ao lugar, ademais de levar cámaras de fotos e vídeo, tamén transportan bacterias nas súas adoites de zapatos. O calzado de turistas, por tanto, está a pór en grave perigo o noso ecosistema. Paira evitar que esta catástrofe ecolóxica produza máis efectos desastrosos, o médico de Freemantle Chris Curry (Australia) e o seu equipo obrigan aos turistas a utilizar un desinfectante eficaz. Todo visitante que se achegue á Antártida debe comprar este produto. Pero, como se pode controlar se todos os turistas teñen os zapatos limpos? No momento, paira evitar enfermidades infecciosas ou risas, os científicos pediron aos responsables das axencias de viaxes que controlen os zapatos de todos os seus clientes.

O turismo non só contamina a superficie senón tamén o gando. Por exemplo, no parque nacional de Chobe, en Botswana (África), apareceron dúas epidemias nos mangostes que alí habitan. No deserto do Kalahari do mesmo estado tamén apareceu una terceira epidemia que danou aos suricados. Os mangostas enferman comendo os residuos contaminantes que deixan os turistas no parque. Kathleen Alexander, responsable da fauna de Botswana, afirma que os seres humanos son os responsables destas epidemias, xa que até agora nunca se viu un animal de tuberculose.

A importancia da economía...

Sabemos que o turismo move moito diñeiro. En moitas ocasións, a economía abandona a ecoloxía ou o medio ambiente e só defende os seus intereses. No caso das viaxes ao Everest, os organizadores das expedicións teñen en conta fundamentalmente os moedeiros dos montañeiros e non a súa conciencia ecolóxica e/ou capacidade física.

Doutra banda, gran parte da poboación pirenaica vive grazas ao ‘turismo verde’ que se puxo de moda nos últimos anos. A pesar de que os danos que esta nova forma de viaxar provoca na natureza son evidentes, no momento actual mantense.

O caso dos parques nacionais africanos é o mesmo: o ecoturismo é una fonte de ingresos dos seus habitantes, que recadan anualmente 1.5 millóns de dólares por parque. A pesar de que os viaxeiros prexudican a algúns animais que viven nela, os africanos teñen a intención de continuar con este tipo de turismo.

Debido aos danos que o turismo supón nos últimos anos, organizáronse numerosas reunións e debates. Pero a pesar de que nesas reunións tomáronse decisións, poucos gobernos cumpriron coas medidas de limitación turística. Quen gañará a guerra entre a economía e a natureza?

Publicado en 7K.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia