Que é a antimatería?

2000/11/22 Elhuyar Zientzia

• Fisika

En 1930 o físico británico Paul Dirac completou a teoría cuántica que explicaba como se movían os electróns en campos magnéticos e eléctricos.

Esta foi a primeira teoría cuántica compatible coa "Teoría da Relatividad Especial" de Einstein. As ecuacións de Dirac describían o electrón, pero á vez describían outra partícula que contiña a mesma masa que o electrón pero con carga oposta. E é máis, que o electrón non podía aparecer sen partículas opostas. Aquela partícula especial era positrón, a primeira antipartícula descrita. En 1931 outros experimentos ratificaron a teoría de Dirac e púidose detectar fisicamente o positrón.

Pero a teoría de Dirac non se refire só ao electrón, senón a todas as partículas que forman a materia. Cada tipo de partículas ten a súa propia antipartícula, que ten a mesma masa e as súas propiedades son practicamente as mesmas; a única que cambia é a carga eléctrica. Si a carga da partícula é positiva, a do antipart será negativa e viceversa. As leis físicas que serven paira describir as partículas tamén describen antipartas, polo que non hai grandes diferenzas entre materia e antimatería.

Pero o mundo que coñecemos está formado por materias, pero non por antimatismos. Por que? Cando una partícula e a súa antipart atópanse destrúense entre si. Crese que na orixe do universo había a mesma cantidade de materia e antimatería, pero hoxe en día hai moi poucas antimaterías. Por que? Que pasou con toda esta antimatería? Estas preguntas seguen sendo fonte de preocupacións paira os científicos.

Se a antimatería destruíuse coa materia que lle correspondía, o universo non sería todo, é dicir, non habería materia; o desequilibrio entre a materia e a antimat, por tanto, a propiedade do mundo que coñecemos