O lixo tecnolóxico, a pegada da innovación
2007/04/22 Rementeria Argote, Nagore - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa
Os problemas ambientais das novas ferramentas tecnolóxicas non son poucos. Basta con mirar os números. Por exemplo, a produción dun computador convencional require una media de 240 quilos de combustible, 22 quilos de material (centos de materiais diferentes) e 1.500 litros de auga. Por tanto, no proceso produtivo utilízanse unha chea de materias primas inxentes.
Aínda que moitas veces díxose que é limpa con respecto a outras industrias, á vista destes datos, a industria do utillaje tecnolóxico é só en parte limpa. Ademais, nesta industria, o maior problema de contaminación prodúcese despois da utilización dos aparellos. A contaminación do proceso produtivo é relativamente fácil de controlar por parte dos gobernos, pero este control é máis difícil tras o uso da ferramenta. E precisamente aí está a cuestión.
No entanto, a responsabilidade desta ferramenta é, en principio, da empresa produtora. Será o responsable da recollida e posterior traslado da ferramenta, en caso de ser posible a súa reutilización, onde sexa necesario, e en caso de non ser posible a súa reutilización, do seu desmonte e reciclado.
Con todo, normalmente, o consumidor ten a primeira obrigación de levar o aparello ao lugar que lle corresponde como é o Garbigune. E non é cousa de bromas, porque tirar onde non se necesita pode causar graves danos. Segundo a organización das Nacións Unidas paira o Medio Ambiente, o lixo de aparellos electrónicos contén polo menos setecentos compoñentes diferentes, algúns dos cales son prexudiciais paira o medio ambiente e mesmo paira os seres humanos, como o chumbo, o cadmio e o litio.
Problema mundial
Nesta organización tratouse de cuantificar a cantidade de lixo tecnolóxico que se deposita en todo o mundo, pero non se obtivo ningún dato concreto: estímase que se verte entre vinte e cincuenta millóns de toneladas aproximadamente. E cada ano tírase máis lixo. Un ano despois de comprar un computador, é vello e queda obsoleto durante catro anos paira utilizar os programas que sacan, etc. E o teléfono móbil tamén o é, porque o consumidor cambia de móbil una media cada tres anos (isto non significa que duren tres anos, claro).
Así, o monte de lixos é cada vez máis grande. Ademais, gran parte deste lixo leva dos países ricos aos máis pobres. O 80% leva a Asia, sobre todo a China. Esta transferencia non se realiza dentro da lei, polo que tampouco se pode dispor de datos concretos, pero consideran que cerca do 70% do lixo tecnolóxico mundial leva a China. Alí é reutilizado na medida do posible, pero xera inevitablemente graves problemas ambientais e de saúde.
A situación é grave, aquí e en todo o mundo. Haberá una solución, por suposto, pero, polo momento, non ten aspecto de mellora.
Publicado en 7K.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia