Van Der Waals, Johannes Diderik

1995/08/02 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa | Kaltzada, Pili - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Biografiak

(1837-1923)

Físico holandés nado en Leiden en 1837. De mozo foi un alumno refinado e investigador empedernido, e en 1862 coñecía as teorías da maioría dos físicos do seu tempo paira asistir á Universidade de Leiden.

Ao doctorarse presentou una tese sobre a natureza dos gases e o proceso de licuefacción. A claridade da exposición espertou inmediatamente a curiosidade dos científicos e en 1877 ofrecéronlle o posto de profesor de física na Universidade de Amsterdam. Alí realizou todos os seus estudos e traballou como profesor até a súa xubilación.

Van der Waals pretendía renovar as teorías de Boyle e Charles. Boyle xa tiña definida a relación entre presión e volume e Charles definía a relación entre temperatura e volume. Con todo, consideraba que estas leis non sempre se cumprían na realidade e que só podían ser consideradas como leis reais no caso dos gases ideais. Nos anos seguintes estudou as diferenzas entre os gases ideais e os gases convencionais, e paira iso baseouse na teoría cinética de Maxwell e Boltzmann, que en 1873 renovou a ecuación dos gases, definindo as dúas novas variables a considerar en cada caso particular. Por unha banda, sinalou que hai que ter en conta as características das moléculas de cada gas e, por outro, que as interaccións entre elas non tiñan por que ser as mesmas. A nova ecuación leva o nome de Van der Waals en honra ao seu descubridor.

En 1910 obtivo o Premio Nobel de Física polos seus ensaios paira analizar as forzas das achegas moleculares.

A ecuación de Van der Waals serviu paira corrixir outros postulados até entón aceptados. Desde o efecto Joule-Thomson recoñeceuse que cando o gas expándese a súa temperatura baixa, pero dixo que iso non é o mesmo en todos os casos. Dixo que este efecto só se produce por baixo dunha temperatura característica de cada gas e centrouse en estudar os casos de helio e hidróxeno. Adóitase dicir que estas ideas aceleraron a procura do cero absoluto e en gran medida adóitase relacionar entre as achegas de Van der Waals.

Van der Waals pasou os seus anos de investigador máis próspero en Amsterdam. A morte descubriuna en 1923 cando foi a buscala.