}

Diagnóstico dos bosques de Urdaibai

2006/04/01 Kortabitarte Egiguren, Irati - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

Máis da metade da superficie do País Vasco é forestal. Pero o feito de que haxa moitos bosques non significa que estean sans, e a calidade é máis importante que a cantidade.
Diagnóstico dos bosques de Urdaibai
01/04/2006 | Kortabitarte Egiguren, Irati | Elhuyar Zientzia Komunikazioa

(Foto: M. Onaindia)
O departamento de Bioloxía Vexetal e Ecoloxía da UPV/EHU puxo en marcha un estudo paira estudar as árbores, plantas e árbores de Urdaibai. O obxectivo xeral é coñecer a calidade do ecosistema de Urdaibai. Así mesmo, queren relacionar a calidade do ecosistema coa xestión.

O primeiro paso paira medir a calidade dun ecosistema é obter una boa cartografía. Neste caso traballan con mapas a escala 1:10.000, escala bastante precisa si tense en conta que Urdaibai conta con 22.000 hectáreas. Ademais, utilizan fotografías aéreas ou fotogramas da Deputación Foral de Bizkaia. Con estas fotos debúxanse as manchas sobre o mapa. Estas manchas caracterízanse pola súa cor e cada cor corresponde a un tipo de vexetación. Paira identificar e caracterizar estas manchas é necesario acudir directamente a elas. Por suposto, estudar todas as manchas é case imposible, xa que estudar 22.000 hectáreas é una tarefa moi laboriosa.

Una vez realizada a cartografía planifícase a mostraxe óptimo do ecosistema, é dicir, determínase que porcentaxe mínima da superficie total débese analizar para que a mostraxe sexa representativo. Paira iso utilizan técnicas estatísticas.

Aproxímanse por GPS aos puntos de mostraxe seleccionados. Nel mídense mostras (diámetro, altura, densidade), especies ás que pertencen, etc. Se non coñecen a especie, recollen a mostra e identifican no laboratorio.

Fórmulas matemáticas

Ecoloxicamente é moi importante que os bosques teñan plantas, árbores e arbustos de distintas alturas e idades.
R. Imaz
A continuación preséntase o traballo estatístico. Todos estes datos son introducidos nunha folla de cálculo e calculan os índices de biodiversidade.

Por exemplo, o índice Shannon é o máis utilizado en ecoloxía. Canto maior é o seu valor, mellor é a calidade do ecosistema en xeral. Con todo, a calidade dun ecosistema non se basea unicamente en índices. Tamén se analizará a presenza de especies representativas no ecosistema. Algunhas especies garanten una boa calidade do ecosistema. Considérase que a calidade do ecosistema é boa cando presenta altos índices de biodiversidade e especies representativas.

Robledales en estado lamentable

Segundo os resultados obtidos até o momento, a situación actual dos encinares en Urdaibai é bastante boa, mentres que no caso dos robledales é difícil. E é que, polo menos no que respecta aos bosques, os robledales son, sen dúbida, os máis afectados pola acción humana. Son escasos e moi dispersos, en perigo de extinción.

Así mesmo, a abundancia de piñeirais xera problemas ecolóxicos. Ademais de reducir a biodiversidade, o chan se empobrece moito, a terra perde fertilidade.

A actividade do chan é moi importante para que un ecosistema sexa produtivo. Precisamente por iso, está a investigarse nas encimas do chan de Urdaibai cun equipo de investigadores do centro de investigación Neiker. As encimas informan o funcionamento ou actividade do chan. Ademais, os investigadores consideran que as encimas presentes no chan están directamente relacionadas coa diversidade do ecosistema.

Outro dos obxectivos da investigación é comparar a situación actual coa de fai 20 anos, como evolucionou un mesmo ecosistema. E claro que si houbo cambios, queren saber cales foron as súas causas e por que.

Difusión do coñecemento
Servizos
Resumo do proxecto
Medición da diversidade forestal a diferentes niveis espaciais: da paisaxe ao ecosistema.
Director
Miren Onaindia.
Equipo de traballo
M. Onaindia, I. Amezaga, S. Mendarte, M. San Sebastián, L. Pena e G. Rodríguez.
Departamento
Bioloxía Vexetal e Ecoloxía.
Facultade
Facultade de Ciencia e Tecnoloxía.
Financiamento
Ministerio de Educación e Ciencia e Cátedra UNESCO da UPV.
Pola esquerda, Sorkunde Mendarte, Ibone Amezaga, Miren Onaindia, Lorena Pena, Gloria Rodriguez e Mikel San Sebastián.
(Foto: UPV)
Kortabitarte Egiguren, Irati
Servizos
218
2006
Seguridade
027
Universidades; Botánica