Pararraios radioactivos excluídos
2003/04/22 Elhuyar Zientzia
Os pararraios son sistemas de protección contra descargas eléctricas atmosféricas. O primeiro foi inventado por Benjamin Franklin, XVIII. No século XX. Tratábase dunha mastro duns dous metros, posta a terra mediante un cable metálico, en caso de descarga a forza eléctrica diríxese ao chan. Desta forma evítanse os danos que pode causar o raio.
Os pararraios actuais baséanse no inventado por Franklin, aínda que se produciron cambios na mellora do sistema. Por exemplo, nos anos 1960-1970 instaláronse no Estado español uns pararraios radioactivos. Estes pararraios levan un isótopo radioactivo paira ionizar o aire, xa que esta ionización axuda a corrixir o raio cara ao pararraios. Con todo, os pararraios radioactivos non son mellores que os normais e, aínda que non son nocivos cun uso adecuado, desde 1993 están a retirarse os deste tipo de ENRESA.
En España xa se eliminaron 21.531 pararraios radioactivos, pero quedan polo menos 442. En Hego Euskal Herria hai una ducia: catro en Gipuzkoa, tres en Navarra e Araba e dúas en Bizkaia.
Fotógrafo: Christopher Young.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
