Sen cambios de temperatura, cambio de método
2008/07/27 Lakar Iraizoz, Oihane - Elhuyar Zientzia
Pero hai un feito que até agora non tivo ningunha explicación: O rexistro indica que en 1945, coincidindo co fin da Segunda Guerra Mundial, a temperatura do mar diminuíu en 0,3 ºC. En terra, con todo, non se detectaron cambios nin se atopou ningún fenómeno climático nin xeolóxico que puidese explicar este arrefriado. A curiosidade era moi grande entre os científicos.
Parece ser que un grupo de Estados Unidos e Gran Bretaña atoparon a explicación dunha vez por todas: non se produciu un cambio de temperatura; o feito de que se utilizase una metodoloxía diferente paira realizar as medicións permitiu que os datos recolleitos presentasen esa diferenza de temperatura.
O problema é medilo
Durante a Segunda Guerra Mundial, recolléronse moi poucos datos da temperatura do mar, que na súa maioría foron medidos por barcos estadounidenses. Ao termo da guerra, con todo, os barcos ingleses retomaron as medicións.
Como se dixo, non seguían a mesma metodoloxía, xa que a auga paira medir a temperatura non era recollida no mesmo lugar. Os tripulantes estadounidenses realizaban a medición na auga desde o mar paira arrefriar o motor do buque. Os ingleses, pola súa banda, arroxábanos ao mar na auga recollida nos caldos. Así, é moi probable que a auga captada dunha ou outra forma presente esta diferenza de temperaturas. É dicir, os estadounidenses realizaron medicións co obxectivo de quentar un pouco (0,3 ºC) a auga no camiño de acceso ao interior do barco.
Con todo, nos xornais que recollían os datos de temperatura nos barcos non se colocaron, nin uns nin outros, o procedemento seguido paira realizar as medicións. Iso fixo que até agora ninguén se fixe niso.
De feito, até agora a maioría dos investigadores consideraban que o arrefriado rexistrado no rexistro era un arrefriado real. Sabían que durante a guerra fixéronse menos medicións, pero a ninguén se lle pasou pola cabeza que esa incidencia puidese estar en mans dos que medían a temperatura. Este quecemento atribuíase aos aerosois de sulfato, que poderían contaminar a atmosfera e provocou o arrefriado.
A verdade é que a explicación que se daba paira os propios científicos era moi rara, xa que de súpeto produciuse o cambio de temperatura, xa que só se detectou o cambio á temperatura medida no océano, etc. Pero, a falta doutra explicación, aceptábano.
David Thompson, uno dos investigadores que fixo o descubrimento mencionado, ocorréuselle de súpeto que talvez ese arrefriado non tivese ningún axente físico. Reuniuse con expertos mariños de diferentes países e preguntou sobre a historia da pesca, analizou os documentos científicos e as bases de datos internacionais... de todos eles recolleu información relevante e finalmente atopou resposta.
Este estudo permitirá aos investigadores climáticos adaptar o rexistro da temperatura do século vinte. Seguramente desaparecerá esta brusca incidencia de 1945, pero non está claro o valor que van dar á sucesión de temperaturas. Como imaxinar a temperatura do océano fai máis de sesenta anos?
Publicado en 7K.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
