Superconductividad e superfluidez no Premio Nobel de Física

2003/10/07 Roa Zubia, Guillermo - Elhuyar Zientzia

• Fisika
• Sariak

Alexei A. Abrikosov e Vitaly L. Ginzburg rusos e Anthony J. O premio recibirano o inglés Leggett.

Segundo a teoría da superconductividad, certos materiais poden conducir a electricidade sen resistencia a temperaturas próximas ao cero absoluto.

O premio Nobel de Física foi outorgado pola teoría que explica este fenómeno, John Bardeen, Leon N. Aos físicos Cooper e Robert Schrieffer en 1972. Con todo, esta teoría non expón todos os tipos de superconductividad, hai materiais que non conducen totalmente o magnetismo cando se converten en superconductores, polo que se necesitaba una explicación adicional paira comprender este comportamento.

A nova teoría foi desenvolvida por Abrikosov a partir doutra sinxela teoría proposta por Ginzburgo. Por estes traballos recibirán o premio Nobel este ano.

Pola súa banda, o inglés Leggett recibirá un terzo do premio por desenvolver a teoría da superfluidez. Esta teoría explica por que algúns líquidos perden viscosidad á temperatura do cero absoluto. É o caso do helio.

A Fundación Nobel ha querido vincular á física co premio Nobel de Medicamento, xa que na actualidade o dispositivo de resonancia magnética necesita helio líquido, o superole e o superfluo.