Nos volcáns quizais si
2008/11/16 Lakar Iraizoz, Oihane - Elhuyar Zientzia
Con todo, o descoñecemento non significa que ninguén se esforzou, nin moito menos. En varias ocasións tratouse de explicar e repetir cal era o medio da época e que pasou coa aparición de moléculas orgánicas. Pero ningún ensaio conseguiu satisfacer aos científicos que o practican.
Por suposto, os científicos continúan co seu labor de probar as súas hipóteses. Agora atoparon una posible explicación ao primeiro experimento que levou a cabo neste campo e deuse a coñecer na revista Science.
Miller e sopa de principio
Stanley Miller demostrou por primeira vez que nun medio inorgánico pódense formar moléculas orgánicas. Fíxoo en 1953 baixo a tutela do Premio Nobel Harold Urey (entón Miller era un estudante de doutoramento). Simulou a atmosfera da época na que se formaron as moléculas orgánicas e provocou os raios, tan abundantes entón, coa axuda duns electrodos.
E conseguiu o que esperaba! Nun medio onde só había moléculas inorgánicas apareceron, entre outros, aminoácidos (compoñentes básicos das proteínas). Así dixo Miller que estas moléculas se formaron: Os compoñentes e as condicións da atmosfera terrestre formaron una zopa’ inicial de inspiraci??n, que foi provocada polos raios.
A credibilidade deste experimento foi cada vez menor entre os científicos, xa que co paso do tempo os expertos consideran que a atmosfera da época non tiña a composición proposta por Miller. Din que Miller utilizou máis hidróxeno do que había. Por tanto, se non reproducía correctamente as condicións da época, é inútil inferir nada daquel experimento.
Mellor experimento do esperado
O químico Stanley Miller morreu o ano pasado e no seu laboratorio entraron os geoquímicos Jim Cleaves e Jeffrey Bada, dous antigos alumnos de Miller paira analizar o que alí estaba. Nese camiño atopáronse os frascos do famoso experimento de Miller (si, eles gardounos durante cincuenta anos).
Decidiron retomar o resultado de Miller coa tecnoloxía actual. Estudaron o seu contido cunha ferramenta moi sensible, un espectrómetro de masas da NASA, e viron que Miller conseguiu un resultado moito mellor do esperado. En 1953, Miller afirmou que no seu experimento sintetizáronse cinco aminoácidos, mentres que o equipo actual ha atopado vinte e dous aminoácidos na mesma mostra, entre os que se atopan todos os que aparecen nas proteínas dos seres vivos, que punto!
Por suposto, quixeron explicar dalgunha maneira que no experimento de Miller apareceron todos os aminoácidos das proteínas, tendo en conta que era case imposible que naquela época existise a atmosfera proposta por el. Pois ben, afirmaron que as condicións de Miller poderían estar nas minchas de gas formadas por volcáns tan abundantes entón na Terra, e que os seus compoñentes se formaron en zonas restrinxidas concretas.
Como xa dixemos, non sabemos se as condicións do experimento de Miller estiveron nunca e en ningún sitio, e seguiremos sen saber de onde saíron esas moléculas iniciais. Con todo, algúns científicos decantáronse só polo experimento de Miller porque deixa claro, polo menos, que é posible a formación de moléculas orgánicas en condicións inorgánicas.
Publicado en 7K.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia