Nova guerra de sistemas operativos

2010/10/01 Leturia Azkarate, Igor - Informatikaria eta ikertzaileaElhuyar Hizkuntza eta Teknologia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Softwarea

Monopolio de Windows en computadores persoais

(Foto: Laihiu/Creative Commons/confesar e compartir baixo a mesma autorización)

No seu día, MS-DOUS rompeu a hexemonía dos computadores dos grandes produtores e dos custosos sistemas operativos, provocando a popularización dos computadores persoais. Os computadores dos anos 80 eran demasiado caros paira estar en casa. Poucos produtores dominaban o mercado (IBM, DEC, Xerox...) e cada un tiña o seu propio sistema operativo (Vax, Unix...). E aínda que eles tamén tentaron levar os computadores ás casas, non tiveron éxito real polo prezo. Menos aínda os pequenos produtores: a necesidade de desenvolver tamén o sistema operativo facía imposible a entrada no mercado.

Entón, IBM fixo un novo intento cos computadores persoais paira o fogar, una nova máquina e un novo sistema operativo. A máquina foi o PC ( Persoal Computer ) e encargou o sistema operativo á nova empresa Microsoft. Esta empresa fíxolle MS-DÚAS ( Microsoft Disk Operating System ), pero obtivo de IBM un trato crave para que o noso mundo sexa como é: Microsoft tiña autorización paira licenciar ou vender tamén MS-DÚAS a outros produtores. A historia é a seguinte: moitos pequenos produtores, utilizando a enxeñaría inversa que fixeron os computadores compatibles co PC, dotáronlles dun sistema operativo MS-DOUS, a través dos cales os computadores persoais entraron nos seus fogares.

Con todo, co tempo o seu sucesor, Windows, converteuse en hexemónico, case monopolio. E como aproveita esta situación paira impor outros produtos seus (navegador de Internet, produto ofimático…) conseguiu un control absoluto do mercado con todos os efectos negativos que iso leva.

Windows só ten dous competidores destacados. Un é o computador Macintosh de Apple co seu sistema operativo MacOS e outro o sistema operativo libre Linux paira PC. Pero é difícil enfrontarse a Microsoft, xa que romper monopolios adoita ser moi difícil. A cota de mercado de Apple é moi baixa respecto da dos PCs. Ademais, pódese dicir que si prevalecese o modelo de Apple, a situación sería aínda peor que con Microsoft, un sistema totalmente pechado e controlado cun hardware moi caro. Con Linux, con todo, temos una boa e económica alternativa aos PCs, que ofrece una verdadeira liberdade, pero desgraciadamente a súa cota de mercado é aínda menor. E así está a situación no mundo dos computadores persoais nunha guerra inútil que parece prolongarse ad eternum...

Apple e iOS principais en novos dispositivos

Nos últimos anos apareceron no mercado dous novos tipos de dispositivos que se están expandindo moi rapidamente e que nun futuro próximo van estar case tan estendidos como os computadores persoais: smartphones (dispositivos móbiles con conexión a Internet, WiFi, GPS, pantalla táctil, etc.) e tablets (computadores en forma de táboa). A pesar de que este tipo de aparellos non foron inventados por Apple, ao ser un gran xerador de tendencias e acertar en deseños atractivos, el foi o primeiro en triunfar a través do iPhone e o iPad.

Ambas inclúen un sistema operativo iOS, un sistema hipercontrolado e pechado, no que as aplicacións que se poden instalar e cales non son decididas por Apple, as aplicacións paira ela pódense escribir nunha única linguaxe de programación... Un mercado dominado por este tipo de sistemas é moi prexudicial paira todos.

Pero o iPhone vendeuse moi ben desde o seu lanzamento en 2007, até o case monopolio dos smartphones persoais (RIM tamén ten un amplo mercado co seu Blackberry, pero sobre todo paira usos empresariais). E os outros competidores eran moi difíciles de enfrontar, sobre todo pola súa falta de aplicación aos seus sistemas operativos. De feito, paira o iPhone xurdiu rapidamente un rico ecosistema dunha chea de aplicacións. Con todo, si os adversarios inicialmente non teñen moitas aplicacións, non é fácil convencer aos compradores; tampouco é fácil que os desarrolladores fagan aplicacións paira un sistema operativo con baixa cota de mercado. Como saír desa roda tola?

Alternativa: Sistema operativo libre Android

Google respondeu a finais de 2008: Baseándose en Linux, desenvolveu un sistema operativo paira smartphones e una serie de aplicacións básicas, libres, que calquera fabricante de móbil podía utilizar. En moi pouco tempo moitos fabricantes integraron Android nos seus smartphones, converténdose nunha plataforma atractiva paira os desarrolladores, que pronto tivo miles de aplicacións. O sistema operativo Android é hoxe una alternativa con moitas e boas aplicacións e gran liberdade.

Así, no último ano a venda de Android creceu un 886%, e actualmente os móbiles con Android véndense máis que os iPhones, estímase que nun ou dous anos haberá máis Android que os iPhones. A reacción co iPad produciuse antes porque Android xa estaba desenvolvido: o iPad saíu con gran éxito a principios de 2010, pero poucos meses despois había tablets con Android e cada vez hai máis. Todo iso permite prever neste novo tipo de dispositivos un panorama mellor e máis libre que nos computadores persoais.

Con todo, non todo é ouro... Si compramos un smartphone libre con Android podemos facer o que queiramos con el, pero os smartphones son caros. Pola contra, nos subvencionados por un operador de telefonía, o operador aplica restricións en función dos seus intereses: non se poden utilizar programas como Skype ou compartir a conexión a internet do móbil cun PC ou actualizar o sistema operativo... Pódense saltar as restricións reinstalando o sistema operativo, pero non son cambios que poidan ser realizados por calquera persoa e ademais pódese perder a garantía do teléfono. Aínda que pareza contraditorio, os operadores de telefonía utilizan a liberdade de Android paira reducir as súas liberdades. Como vimos anteriormente, neste caso, as compañías sempre utilizan os sistemas operativos paira controlar o mercado de dispositivos...