Servet, Miguel

1995/08/02 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa | Kaltzada, Pili - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Biografiak

(1511-1553)

Médico, filósofo, astrónomo e teólogo navarro, fundado en 1511 en Tudela, falecidos na localidade de Villanueva de Sigena de Huesca. Fillo dun notario de Aragón e seguindo os pasos do seu pai, cursou estudos de dereito e teoloxía na Universidade de Tolosa a partir de 1530. Colaborou co confesor de Carlos I en Valladolid, Alpujarras e Toledo. Este cargo permitiulle realizar numerosas viaxes por Italia e Alemaña, nos que mantivo numerosas discusións con teólogos católicos e protestantes. Fincouse en Basilea en 1931 e no mesmo ano escribiu o libro De Trinitatis erroribus. Pronto comezaron as discusións relixiosas e tivo que irse a Lyon.

Ocupouse da xeografía de Ptolomeo e en 1535 recolleu as súas teorías no libro Ptolomaei geographicae enarrationis libri octo.

En 1937 ingresou na Universidade de París e matriculouse na Facultade de Medicina. Comezou a estudar a circulación sanguínea nos pulmóns, pero as súas ideas non tiveron ningún eco ata que Harvey publicou una explicación do sangue en todo o corpo. En 1537 publicou o libro Apologetica disceptatio prol astrología, que foi xulgado en París como herdanza. De aí tamén tivo que fuxir Joan. Foi médico de Charlieu, Lyon e Vienne e en 1541 ocupou a cidadanía francesa. Nesa época coñeceu a Joan Kalbin e durante moitos anos tiveron grandes polémicas. Foron inimigos derrotados, como logo puideron demostrar. En 1553 publicou o tratado de teoloxía Christianismo restitutio, probablemente sen pensar que iso aceleraría a chegada da súa morte. Servet expuxo neste traballo a nova visión da Trindade Santa, defendendo que non é máis que tres formas distintas de nomear a Deus. A resposta de Joan Kalbin foi inmediata: acusouna de herejía e foi detida en Vienne. Conseguiu escapar e, de camiño a Italia, foi novamente detido en Xenebra. Aínda que se defendeu ben no xuízo, Kalbin mostrouse en contra do poderoso e conseguiu condenar a queimar con vida. Miguel Servet foi por tanto o navarro, o primeiro pensador cristián que se comprometeu a morrer pola aceptación de católicos e reformistas.