Buscando detectar neutrinos

1997/02/01 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Fisika
• Astronomia

O neutrino é una partícula subatómica sen masa nin carga eléctrica. Prodúcense cando dúas estrelas chocan no universo, cando os buracos negros desaparecen e outros fenómenos violentos. Con todo, a detección destas partículas é moi difícil, aínda que cada centímetro cadrado do noso planeta por segundo atravésano cen billóns neutrinos. A pesar de que o fluxo de neutrino é espectacular, a materia choca moi poucos neutrinos, pero ao chocar fórmase unha chea (outra partícula) que deixa una pegada de luz.

O mellor lugar paira observar este fenómeno é o fondo do océano ou a banquisa antártica. Desde 1993 estendeuse a rede de detectores a 5.000 metros de profundidade nas proximidades de Hawai. En total serán 216 e con estas xoias de colar de perlas pódese saber en que dirección chegou o neutrino cando se forma o muón e de que punto do Universo chegou.

Existe una organización similar baixo a banquisa antártica a 2.000 metros de profundidade. No ano 1991 iníciase a rede con vinte detectores máis. Na rede antártica púidose comprobar que o xeo da banquisa é moi limpo e que no océano non hai organismos bioluminiscentes que mesturen medicións, nin isótopos radioactivos.