Aire de Kuwait

1991/07/01 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Ingurumena

As conclusións extraídas dos estudos realizados na capital de Kuwait indican que o aire da cidade non é moito máis contaminado que o de París. Pero o máis preocupante deste aire son os compoñentes, que poden ser cancerígenos.

O aire da capital é negro e está cheo de gedares. Aínda que ás veces pódense ver raios de sol cando o vento move as nubes, pódese dicir que hai una noite continua. Lembremos que a causa son os 180 pozos de petróleo do norte en chamas e os 350 do sur.

Os datos medidos foron sorprendentes. Non se atoparon óxidos de carbono e atopáronse moi poucos óxidos de nitróxeno e ozono. A cantidade máxima de dióxido de xofre foi de 3.000 m/m ^3. Hai que ter en conta que o límite establecido pola Organización Mundial da Saúde (OMS) nas condicións de traballo é de 5.000 m/m ³ en 8 horas diarias e 5 días á semana.

Segundo os investigadores, a razón de non atopar contaminantes clásicos radica na temperatura de combustión do petróleo, que non supera os 700°C-800°C. Ademais, a variabilidade dos lumes de petróleo impediu a toma da composición do fume estándar. Mentres algúns pozos teñen un lume baixo, algúns bicos teñen una altura de 100 m.

O problema real radica na influencia das partículas e os pos, cuxa cantidade é de 2.000 m/m ^3. A modo de exemplo, a cantidade que se mide en París é de 40 m/m ^3. As partículas de gedar máis grosas non causan grandes danos, xa que son retidas polos pelos do nariz. Por tanto, non chegan até os pulmóns e producen como máximo irritación faríngea ou tose. Con todo, hai partículas de tamaño inferior á media micra que poden chegar aos pulmóns. Ademais, algunhas partículas actúan como catalizadores dos contaminantes xerando XO ₄ e XO ₄ H _2. Estes poden mesturarse con hidrocarburos non queimados, é dicir, compostos cancerígenos.

Aínda que falamos do problema que hai en Kuwait, tamén temos que achegar datos sobre as choivas negras que hai en Irán, porque a orixe destes dous problemas é o mesmo.

O pasado mes de abril analizáronse en Xenebra as mostras de auga e chan recollidas na provincia de Khouzistán en Irán. A auga era de choiva negra e estaba chea de gedares. Tiña chumbo, sulfatos e moita materia orgánica. Por tanto, a auga non era adecuada paira o consumo humano.

A análise da Terra deu resultados similares. A proporción de gedar era do 10%. Este gedar contiña chumbo, cadmio e hidrocarburos aromáticos.

Segundo a OMS non se esperan problemas de saúde inmediatos, pero si no futuro aumenta a acumulación de metais pesados produciranse serios problemas.