Arrecifes de coral
2000/02/01 Carton Virto, Eider - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria
A barreira de coral de Florida é a máis grande de Norteamérica e a terceira do mundo. O maior é o de Australia e o segundo o de Brasil. Todos estes arrecifes están constituídos por comunidades de organismos produtores de carbonato cálcico. Os arrecifes de coral son cidades submarinas construídas durante miles de anos con carbonato cálcico.
O carbonato cálcico é producido por moitas plantas e animais mariños, incluíndo algunhas especies de algas e invertebrados mariños. O carbonato cálcico é utilizado como esqueleto, podendo o esqueleto ser un esqueleto interno similar ao esqueleto humano ou un esqueleto externo similar aos carafio. En ambos os casos, os esqueletos de carbonato cálcico forman estruturas ríxidas que soportan as ondas: arrecifes. Cando o compoñente principal dos arrecifes son as corais e algunhas especies de algas, os arrecifes denomínanse arrecifes de coral.
Nestes arrecifes coralinos habitan as colonias de pequenas anemones. Estes organismos son a miúdo fotosintéticos e aínda que as corais son carnívoros –aliméntanse de zooplancton–, a maior parte do osíxeno e a enerxía que necesitan paira vivir almacénanse como produtos laterais da fotosíntesis das anemones. As anemones, ademais, aumentan a produción de carbonato cálcico nas colonias de corais, contribuíndo ao crecemento dos arrecifes. A relación entre as colonias de coral e anemona é simbiótica, as anemones son beneficiosas paira as corais e viceversa. As relacións simbióticas entre os organismos que viven nas corais son moi habituais.
Os arrecifes de coral atópanse en augas próximas a masas de terra seca e requiren condicións físicas moi precisas paira o seu desenvolvemento. Polo xeral, as barreiras coralinas crecen en zonas tropicais, entre os trópicos de Capricornio e Cancro, debido a que as augas tropicais son cálidas, claras, con baixos niveis de nutrientes –nitróxeno e fosforo- niveis estables de temperatura e salinidade. Con todo, as correntes oceánicas poden alterar o estado físico dunha zona e ampliar ou reducir as rexións de desenvolvemento dos arrecifes. En Florida, por exemplo, as augas quentes da corrente do Golfo fan que a barreira de coral creza máis ao norte do que lle correspondería.
A rixidez dos arrecifes é una barreira natural de protección contra o poder destrutivo das tormentas tropicais. Os arrecifes son o fogar de centos de seres mariños: son zonas de gran biodiversidade, 22 dos 23 filmes animais que hai na Terra. Á súa vez, son hábitats cun alto grao de produción de carbono, con 2.000 decagramos de carbono por metro cadrado.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia