Anuncios ateos
2009/02/04 Carton Virto, Eider - Elhuyar Zientzia
![](images/T090204a.jpg)
A idea e a campaña xurdiron en Gran Bretaña da man da xornalista Ariane Sherine. En xuño do ano pasado, Sherine publicou en The Guardian o artigo "Ateo, emadazu bostekoa". No artigo cóntase que viu un autobús cunha mención da Biblia no camiño de traballo e a dirección dunha web debaixo da mención e una vez accedeu á web: En caso de non aceptar a palabra de Jesús, ameaza de queimarse no lume do inferno paira sempre. Pareceulle inxusto ver aos que así falaban nos autobuses contra os que pensaban a diferenza deles, pero non se limitou a denunciar a acción. Ao final do artigo convidou aos ateos que estaban a ler, que reunían a 4.680 lectores ateos dispostos a dar cinco libras, que ían recadar o diñeiro paira pór un anuncio nun autobús que dicía que seguramente Deus non existe e paira vivir tranquilo.
Uníronse á proposta de Sheridan moito máis do que se esperaba e xa conseguiron seis veces máis do previsto. Finalmente, os primeiros anuncios apareceron nos autobuses de Londres co mes de xaneiro, e desde Londres estendéronse a outras cidades do mundo. Convertéronse en autobuses ateos e gustaríame poder velos nas capitais de Euskal Herria en breve.
O anuncio ten un ton lúdico e lúdico, pero a mensaxe que se quere transmitir é profundo. E é que construír sociedades que guíen as causas e os humanismos non é nada sinxelo. Pero tampouco a tolemia, e esta campaña abonou o ambiente grazas á acción e tamén á reacción. Por unha banda, deu notoriedade ao modelo de sociedade sen deus e, doutra banda, as dificultades que se están producindo deron a medida do que falta paira facer realidade os estados, escolas e gobernos laicos recoñecidos por escrito.
![](images/T090204b.jpg)
Eu, por casualidade, sorprendeume lendo un libro sobre Deus no tema dos anuncios dos autobuses, The God Delusion ("A quimera de Deus") de Richard Dawkins. Dawkins é un zoólogo, evolucionista e ateista apaixonado que fixo una gran achega económica á campaña publicitaria británica. No libro, obviamente, aborda o tema da existencia de Deus, e a súa aproximación é o que máis me gustou. Dawkins ten claro que o Deus existe ou non existe desde unha perspectiva científica e así o fai no libro. Considerar a Deus como hipótese científica e detallar argumentos a favor e en contra da súa existencia. Na primeira parte do libro, Dawkins desenvolve una sólida argumentación, probablemente paira demostrar que Deus non existe, e na segunda desenvolve una hipótese paira explicar por que o home cre en Deus.
Por suposto, entre os científicos non todos pon no mesmo lugar de Dawkins o límite da examinabilidad divina. Tamén son moitos os que argumentan que a ciencia non ten nada que dicir sobre o deus, e fano con gran solidez. E tendo en conta o que é o método científico en sentido estrito, dificilmente pódese afirmar que estean equivocados. Pero é una pena limitarse a iso, porque se poden dicir cousas moi necesarias desde o espírito do método.
Publicado en Berria
![](https://elia.eus/static/elhuyar/img/elia_RGB.png)
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia