Control óseo máis preciso, dixital
2010/03/07 Lakar Iraizoz, Oihane - Elhuyar Zientzia
![](Images/T100307-a-7k.jpg)
Completar a rotura dun óso segundo as prescricións dun sistema informático ten polo menos una vantaxe evidente: "que os computadores non fallan", afirma José Ignacio Martínez, médico que utilizou por primeira vez este sistema en Policlínica Gipuzkoa.
Taylor é un fijador externo tridimensional con dous aneis e seis varras entre aneis. Paira amarralo ao óso extráese una placa dos aneis. Deste xeito, suxeita o óso a completar durante toda a volta.
Supoñamos que temos un óso mal formado, é dicir, que os anacos de óso non se soldan aliñados. Nestes casos é necesario romper este óso e colocalo correctamente para que se solda definitivamente. Pois a fijadora Taylor é perfecta paira estes casos. Así o afirman os especialistas que o utilizaron.
![](Images/T100307-b-7k.jpg)
A fixación externa Taylor mantén o óso a completar en toda a volta (Foto: Iñaki Martínez).
Paira fixar o dispositivo, ensínanlle" cal é a súa posición neutra, na que as seis barras estarían á mesma distancia, polo que todas serían da mesma lonxitude. Una vez determinado isto, deforman o dispositivo e adáptano á posición do óso mal formado: cada anel colócase a cada lado da fractura e as barras entre ambos se alargan e acurtan ata que adquiren esa posición.
Entón ponse en marcha o sistema informático, que ve en que posición atópanse as barras e que debe facer paira volver á posición neutra. Loxicamente, a posición neutra correspóndese coa posición que deberían ter as partes dos ósos. Por tanto, una vez alcanzada a posición neutra, a outra volverá á súa posición natural.
O sistema informático esixe que os pacientes non teñan que acudir periodicamente ao médico paira adaptar o fijador, o sistema indícalles a barra que deben alargar ou acurtar, cando e canto.
Trece días dispoñibles
Martínez dá a súa primeira intervención como exemplo do funcionamento do sistema. Hai aproximadamente un ano cun home de 43 anos. Nun accidente de traballo rompeu a morna e, como naquela época puxéronlle mal os dous ósos, no momento da intervención tiña a perna inclinada (e como consecuencia dese buzamiento, esa perna era máis curta). En concreto, había 20 graos inclinados da posición que debía ter.
![](Images/T100307-c-7k.jpg)
Aos que van con calzado só lles palia o impacto adóitea do calzado e non os coxíns e articulacións dos pés (Foto: Morten Liebach).
"Foi una operación complexa", afirma o Dr. Martínez. Con todo, ao día seguinte o paciente foi capaz de pór a perna no chan. De feito, o dispositivo mantivo as partes superior e inferior do óso, polo que o peso do corpo non danou o óso.
Todos os días o paciente seguiu as ordes do computador e “durante trece días tiña o óso totalmente corrixido”, sinalou Martínez. Despois só tivo que esperar a que se encha o oco entre os ósos.
Este enchido realízase en por si. Os ósos son capaces de formar tecido óseo e de formar óso onde falta. Por tanto, con dispositivos que suxeitan adecuadamente os ósos, como Taylor, pódense tratar as fracturas e realizar outras intervencións. Por exemplo, poderían prolongarse os ósos das persoas enanizadas. "Desde hai tempo sabemos que os ósos se poden estirar tanto como queiramos", afirmou Martínez.
Publicado en 7K.
![](https://elia.eus/static/elhuyar/img/elia_RGB.png)
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia