Helmholtz, Herman von

1995/08/02 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa | Kaltzada, Pili - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Biografiak

(1821-1894)

Este físico e fisiólogo alemán incorporouse ao mundo de Postdam en 1821. Do mesmo xeito que outros membros da súa familia, o mozo Herman pronto mostrou a súa tendencia ao medicamento. Se graduó en medicamento en Berlín e realizou as súas primeiras operacións nos hospitais do Exército. Ao abandonar este traballo, dedicouse ao ensino, mostrando anatomía e fisionomía en Kaliningrado (1849) e na Universidade de Bonn (1858) e obtendo a cátedra de física na Universidade de Berlín en 1871.

A partir de 1851 preocupouse polo problema do ollo e a visión. Débese a Helmholtzi o oftalmoscopio, a ferramenta óptica paira o estudo do interior do ollo e o oftalmómetro, que mide a curvatura do ollo. En colaboración co científico Thomas Young, desenvolveu teorías sobre a visión en tres cores. Ademais da vista, tamén se encargou do oído e en 1862 chegou a definir o timbre do son. Segundo Helmholtz, o timbre depende da intensidade relativa dos diferentes sons armónicos construídos sobre o son básico, característico do instrumento ou da voz.

En fisiología conseguiu medir a velocidade dos impulsos nerviosos, completando o que até entón se consideraba un baleiro da ciencia.

En calquera caso, a achega máis importante de Helmholtz son os dous descubrimentos enerxéticos realizados. Por unha banda, definiu a enerxía potencial como aquela que pola súa posición, forma ou situación, ten almacenada no seu interior. E doutra banda, enunciou o principio de conservación enerxética en 1847 (Mayer promulgou o mesmo principio cinco anos antes, pero Helmholtz foi o primeiro en superar a mera teoría). Segundo a teoría de Helmholtz, a enerxía non se produce nin se destrúe, senón que se transforma. Como sabemos, esta iniciación é a base fundamental da mecánica clásica (na mecánica relativista e cuántica afírmase que a enerxía e a masa son transformables entre si). Helmholtz quixo utilizar o mesmo principio paira estudar a orixe da enerxía solar, pero non tivo en conta a radioactividade nin a enerxía nuclear. En calquera caso, as teorías e sesións de Helmholtz serviron paira orientar as investigacións dos seguintes.

Herman von Helmholtz faleceu en Charlottenburg en 1894.