Fame e antidepresivos

2002/07/01 Andonegi Beristain, Garazi - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Osasuna

A obesidade é una enfermidade cada vez máis estendida na sociedade actual e un factor de risco paira moitas enfermidades. Por iso, é imprescindible atopar fármacos novos e eficaces paira tratar a consistencia.

O apetito é a sensación que se produce no hipotálamo e a súa regulación é un proceso complexo que depende de neuropéptidos, neurotransmisores e moitas hormonas. Neste proceso hai que ter en conta dous tipos de neuropéptidos: os orexigenos ou xeradores de comida e os anorexigenos ou que reducen o apetito.

Entre os orexigenos destacan os neuropéptidos E, algúns péptidos opioides, cannabinoides endóxenos, etc. Entre os anorexigenos atópanse CRF (corticotropin releasing factor), CARTUCHO (cocaine and amphetamine related transcript) melanocortina, galanina e citocinas.

Todos estes péptidos actúan sobre o hipotálamo e as súas interaccións provocan fame e saciedade.

Os cambios nestes neuropéptidos poden provocar enfermidades como a obesidade, a anorexia nerviosa ou a bulimia. Na actualidade non existen fármacos adecuados paira tratar estas enfermidades e, ademais, algúns medicamentos utilizados son altamente perigosos e insalubres como as anfetaminas.

Fluoxetina

Antidepresivos como a fluoxetina reducen o apetito. De feito, esta sustancia actúa sobre as zonas do hipotálamo que regulan a acción dos neuropéptidos. Por iso, este antidepresivo pode ser tamén útil paira tratar a consistencia.

O Departamento de Nutrición e Bromatología da Facultade de Farmacia de Vitoria-Gasteiz está a investigar o mecanismo de acción da fluoxetina en ratas engrosadas xeneticamente (Zucker fa/fa). A fluoxetina demostrou que estas ratas consumen un 50% menos. Por tanto, o peso do corpo é menor e o tamaño dos tecidos grasos de diferentes tipos diminúe.

Ao investigar o mecanismo de acción da fluoxetina obsérvase que reduce a cantidade de neuropéptido E. Este péptido é o orexigeno, é dicir, a causante da fame. A fluoxetina impide o transporte de leste péptido diminuíndo o apetito. Por tanto, a fluoxetina actúa sobre os péptidos que producen fame.

Ademais, na actualidade está a estudarse a súa influencia nos péptidos que reducen o apetito, como as melanocortinas. As melanocortinas constitúen un dos mecanismos naturais máis importantes que controlan a inxesta. Actualmente estanse medindo os posibles cambios no sistema operativo das melanocortinas, tanto en ?-MSH (alfa melanocyte stimulating hormone) como nos receptores das melanocortinas MC4-R.

A obesidade é un grave problema de saúde na nosa sociedade e ademais é causa doutras enfermidades como a diabetes, a hipertensión ou a dislipemia. Os investigadores, cunha mellor comprensión dos mecanismos de acción dos antidepresivos, esperan mellorar os tratamentos contra a obesidade.

Título do proxecto: Influencia da fluoxetina nos mecanismos neuroquímicos, a consistencia e o metabolismo enerxético que regulan o apetito. Obxectivo: Investigar a eficacia da fluoxetina no tratamento crónico contra a obesidade. Directores: Enrique Etxebarria Orella e María do Puy Portillo Baquedano. Equipo de traballo: Itziar Txurruka Ortega, Vanesa da Cruz Mouro, Lena Moron Alcazar e María Teresa Maraculla Arenaza. Departamento: Departamento de Fisiología e Departamento de Nutrición e Bromatología. Financiamento: Proxecto de investigación 1999-51 do Goberno Vasco.