O inconsciente humano en personaxes virtuais

2010/09/26 Aulestiarte Lete, Izaro - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Teknologia

O novo sistema mide una serie de parámetros de fisiología humana que, en tempo real, son incorporados ou incorporados a personaxes creados por computador. Creada por un grupo de investigadores da Universidade de Barcelona, The Visual Computer, entre outros, deu conta diso.

Mediante a colocación dun conxunto de dispositivos e sensores inalámbricos no corpo humano, este sistema mide a frecuencia cardíaca actual, a respiración e a resposta galvánica (eléctrica) da pel da persoa. Os datos son procesados por un software que permite controlar o comportamento do personaxe virtual sentado nun salón.

O personaxe dá una resposta a cada un dos parámetros fisiológicos mencionados. A respiración está relacionada co movemento da mama (movementos excesivos paira una mellor separación), o ritmo cardíaco reflíctese no movemento dos pés do protagonista do mundo virtual e a resposta galvánica no rostro.

O reto dos investigadores é claro: “buscamos inconscientemente que os seres humanos poidan ter una relación de maior intensidade con certos elementos dunha supostamente contorna virtual. Ademais, as respostas fisiológicas de cada un respecto da realidade virtual visible son as únicas que afectan a esta cuestión”.

Una vez medidos os parámetros mencionados a varias persoas, os investigadores realizaron una especie de experimento. De feito, querían comprobar se tiñan certa “preferencia” con respecto aos personaxes virtuais (é dicir, os seus representantes directos) que mostraban os mesmos parámetros que uno mesmo. O resultado foi negativo.

“Non sabían que estabamos a observar, nin cal era o personaxe de cada un, pero non os elixiron —din—. Seguramente outros factores influíron nesta decisión, como o aspecto dos personaxes ou a súa propia posición en escena. Estes factores seguen sendo máis fortes, absorben inmediatamente a atención do usuario”. O equipo mostrou agora a súa intención de profundar e seguir investigando neste tema.

Buscando realismo

Entre outras cousas, cando nos avergoñan, ao asustarse acelérase o ritmo cardíaco, mentres que o nerviosismo fainos apertar a respiración. Estes procesos son moitas veces inconscientes, pero o noso corpo envía sinais claros. Grazas ao novo sistema, todo iso podemos velo de forma evidente no personaxe virtual que nos representa.

En definitiva, una forma de representación do inconsciente humano a través de personaxes virtuais é o que propón o grupo barcelonés: “a incorporación destas situacións subxectivas do corpo humano a unha realidade imaxinaria reforzaría a visión realista que cada un ten dese mundo. E, en xeral, apertaríase a mesma conexión entre os seres humanos e esta realidade virtual”.

En presentacións virtuais ou videoxogos coñecemos personaxes que teñen una aparencia física ou de voz similar ao usuario, por exemplo. E, paira dar máis realismo ao mundo virtual, tamén pode ser significativa a achega do novo sistema. Máis aló do lecer, tamén pode ter aplicacións no ámbito sanitario, “en rehabilitacións, por exemplo, pode axudar a espertar o interese dos pacientes á hora de realizar determinadas accións”.

Publicado en 7K.