Estándar non sempre válido

2008/12/14 Lakar Iraizoz, Oihane - Elhuyar Zientzia

• Materialak
• Kimika

Os aparellos de plástico estragaron en varias ocasións os experimentos aos investigadores.

D. Anokhin

Foi o caso dun investigador da Universidade Alberta de Canadá que buscaba una vía paira previr a enfermidade de Parkinson. En concreto, estaba a estudarse a influencia de determinados fármacos na actividade dunha proteína relacionada con esta enfermidade. Sabía que os medicamentos que tiña nas súas mans freaban a actividade desta proteína, pero no seu experimento o efecto foi excesivo. Tivo bastante menos cantidade de fármaco que noutros experimentos paira frear a actividade da proteína.

Sorprendido, o investigador comezou a analizar que había detrás. Nese contexto, descubriu que si este mesmo experimento realizábase en envases de vidro non obtiña ese resultado estraño. Por tanto, concluíu que os tubos de plástico usados eran os responsables deste cambio.

Seguiu tirando deste fío e realizou diferentes probas con tubos de plástico. Algúns os encheu de auga, outros de alcol, e ao cabo dun tempo observou que se liberaba do plástico un composto desinfectante que interrompeu enormemente a actividade da súa proteína. É dicir, o plástico liberaba o composto e o medicamento que el estaba a probar tiña o mesmo efecto.

Si tivesen que buscar algún representante dos aparellos de plástico, os científicos deberían ir ao vidro, pero o vidro é moi fráxil.

Cando un compoñente non esperado convértese en participante do seu propio experimento, os resultados obtidos non serven paira extraer conclusións útiles dese experimento. O investigador da Universidade Alberta tampouco puido utilizar os resultados obtidos neste experimento paira o obxectivo que se expuxo. Pero tampouco foi un traballo inútil. Coas súas conclusións escribiu un artigo, logrou publicalo na prestixiosa revista científica Science e logrou chamar a atención do resto de científicos. Non é pouco!

Problemas do plástico

Si tivesen que buscar algún representante dos aparellos de plástico, os científicos deberían ir ao vidro. Son once os aparellos que utilizan os laboratorios. Pero non todos os aparellos poden ser de vidro, por unha razón principal: son moi fráxiles. Por tanto, paira os científicos é imprescindible que algúns dos aparellos sexan de plástico. Utilízanse en todo o mundo, case en todos os laboratorios.

Paira a fabricación de útiles de plástico, os fabricantes deben engadir una serie de compostos que garanten dureza, durabilidad, estabilidade, etc. Algúns destes compostos son capaces de influír dalgunha maneira nos seres vivos. Con todo, os fabricantes non crían que estes compostos fosen capaces de desprenderse do plástico e pasar a formar parte do experimento.

Cando un compoñente non esperado convértese en participante, os resultados obtidos non serven paira obter conclusións útiles.

Pero o científico de Alberta demostrou que é así. E como solucionar este efecto secundario dos produtos plásticos? Parece que hai una maneira de facelo: limpar ben os utensilios de plástico antes de realizar calquera experimento, tanto con alcol como con auga pura.

Isto evita que os compoñentes do plástico convértanse en parte do experimento posterior. Con todo, en ocasións, os científicos necesitan o dobre do tempo que necesitarían paira realizar o experimento. Ninguén dixo que ser científico é fácil!

Publicado en 7K.