Molestias do leite artificial

1998/01/01 Txakartegi, Xabier Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Osasuna

Desde que o biberón empezou a substituír ao leite materno, tivemos una enfermidade “nova” na infancia: a alerxia á proteína de leite de vaca ou a insostenibilidad. Esta enfermidade, ademais de causar moitos enfermos, ocasionou moitas mortes. Na actualidade, mentres a lactación natural está a recuperarse entre as nais de alto ou medio nivel cultural, nas de baixo nivel tende a descender; a modo de exemplo, agora empézase a ver, nas Consultas e Hospitais de Pediatría, o esforzo que se está realizando paira substituír a lactación natural aos nenos de grupos que habitualmente non o problema mencionado, como os xitanos.

Non hai que esquecer que a mala preparación do leite artificial, ademais da deshidratación e a insuficiencia renal, provocou durante anos una serie de consecuencias malignas cando o biberón púxose de moda. Os leites artificiais actuais son mellores que as de 15 a 20 anos, pero aínda non conteñen todos os ingredientes que contén o leite materno: nucleótidos, taurina, ácidos grasos poliinsaturados de cadea longa, etc. Estes últimos, ao parecer, son imprescindibles paira o desenvolvemento das membranas cerebrais e vesicales, pero só nos últimos 5 anos fornecéronse leites artificiais con estes ácidos grasos, xa que até entón non se coñeceu nada.

Entón, os nenos alimentados con biberón fai 10 anos teñen algunha carencia con respecto aos alimentados con leite materno? Non está do todo claro, pero hai estudos que o demostran. Todos estes puntos débennos levar a unha reflexión profunda que nos leve a reformular non só a alimentación do lactante, senón tamén a de toda a infancia. O que temos que ter en conta é que neste século comeza a substitución do leite materno que nos alimentou durante séculos, e que esta substitución foi o ensaio máis perigoso e absurdo que realizou o ser humano a nivel alimentario e alimentario, cando somos máis conscientes da idade coa que se produciu.