}

Home que confunde á súa muller co chapeu

2008/12/07 Álvarez Busca, Lucía - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

Pronto se publicará a versión en eúscaro da coñecida novela The man who mistook his wife for a hat de Oliver Sacks, pero esta non é una crítica do libro. Ao fío deste libro, con todo, tiraremos da axitación que sofre o protagonista. De feito, mentres busca o seu chapeu, tira da cabeza da súa muller e tenta porlle encima da cabeza. O protagonista da novela sofre un trastorno neurológico chamado prosopagnosia.

Hai un home que, crendo que era un chapeu, tentou colocar a cabeza da súa muller sobre a cabeza.
Mary R. Vogt/mor> File

A prosopagnosia é una interrupción selectiva da percepción das caras. É dicir, vese o rostro propio ou o doutros, pero non se coñecen, polo que se perde a capacidade de identificar a estas persoas a través do rostro.

Coñecido anteriormente, o primeiro caso foi XX. Documentouse a mediados do século XX durante a Segunda Guerra Mundial. Os médicos viron como un militar alemán, tras unha ferida na cabeza, perdeu a capacidade de identificar caras. Por iso, inicialmente identificáronse os traumatismos mentais como causa da prosopagnosis. A medida que avanzan na investigación, han visto que hai persoas que sofren a enfermidade desde o nacemento.

Os que sofren esta alteración lembran ás persoas que lles rodean; son capaces de lembrar a cor, cheiro, voz, etc. do seu pelo e pel. Pero si só se mostra a cara non identifican á persoa, aínda que sexan pais, irmáns ou parella. É dicir, pódense lembrar outras características desta persoa, pero non poden ver nin comprender a súa cara. Una parte moi pequena da poboación sofre este trastorno (2,5%), polo que investigadores e laboratorios que se interesaron moi tarde na súa investigación. Segundo eles, a prosopagnosia pode deberse a un fallo no lóbulo temporal.

Impacto de Internet

As persoas con prosopagnosia son incapaces de identificar o seu rostro ou o doutros.
Charmain Eswart/morgueFile

Internet deu un impulso inesperado á investigación da prosopagnosis. Contou na rede o problema que sufría un home, coa esperanza de que alguén lle dese algunha explicación. Deseguido, Internet converteuse no punto de encontro entre expertos e máis pacientes, e pronto lograron a atención da prensa diaria e especializada.

Una boa noticia paira os pacientes foi o interese do MIT (Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts) por investigar a prosopagnosia. Os investigadores do instituto creen que a investigación da síndrome será importante paira avanzar no campo da intelixencia artificial, co fin de que as máquinas teñan a capacidade de identificar persoas.

Síndrome de Capgras

Estes enfermos non entenden as caras.
De arquivo

A investigación da prosopagnosis deu os primeiros indicios doutra síndrome: As persoas que sofren a síndrome de Capgras están convencidas de que una persoa da súa contorna, como a parella, os pais ou algún fillo, foi substituída por un estafado e ven que esa persoa non é a que realmente di.

O primeiro caso foi documentado polos psiquiatras franceses Capgras e Reboul-Lachaux en 1923, e o primeiro débese ao seu nome, aínda que eles chamáronlle L’ ilcluon deas sosies —a imaxinación dos substitutos—. Aqueles investigadores documentaron o caso dunha muller que afirmaba que o seu marido e outros familiares eran enganados e que tomaron os postos dos reais.

Recentemente, os psiquiatras canadenses Ian e Joel Gold identificaron outra síndrome que vai un paso máis aló da síndrome de Capgras: Síndrome de The Truman Show. Estes enfermos creen que todas as persoas da súa contorna forman parte dun espectáculo e que cada un é o protagonista. O mesmo que lle pasaba a Jim Carrey na película do mesmo nome.

Publicado en 7k

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia