Grupo Elhuyar: nome e razón social

1997/11/01 Irazabalbeitia, Inaki - kimikaria eta zientzia-dibulgatzaileaElhuyar Fundazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Historia

Pasaron vinte e cinco anos desde que se creou o grupo Elhuyar e digo que aínda non estaba legalizado como asociación. Entón os vascófilos que estaban na Escola Superior de Enxeñeiros de San Sebastián comezaron a reunirse semanalmente porque querían traballar os seus temas en eúscaro. O lugar de encontro era o “Círculo San Ignacio” das xesuítas da rúa San Marcial de Donostia e o sábado pola tarde, día da reunión ordinaria.

Non se convocaba expresamente á reunión do sábado, xa que a chamada estaba sempre realizada. Pero non asistir á reunión podería ser perigoso. E é que os asistentes, por unanimidade, decidían que traballo tocoulle a quen non acudiu.

O obxectivo inicial era traballar en euskara os temas apresos en castelán na enxeñaría e para iso preparáronse uns libros de texto. Matemáticas, Física, Química, etc. temas tratados nos inicios do grupo. Tratábase de normalizar o eúscaro no ámbito da ciencia e a técnica e para iso traballouse a terminología. Reunir o que xa se publicou nestes temas en eúscaro e adaptalo aos primeiros pasos dados polo euskara batua foi un biapunto imprescindible.

A revista “Elhuyar”, que comezou a publicarse máis tarde, foi editada como unha rama desta asociación. É de agradecer a colaboración da Real Sociedade Bascongada de Amigos do País ao grupo Elhuyar naquela época baixo a presidencia do señor Alvaro do Val Lersundi.

Os irmáns Fausto Fermin e Juan José Elhuyar, no laboratorio do Real Seminario da Real Sociedade Bascongada de Amigos do País, chamaron á revista “Elhuyar” o wolframio porque illaron por primeira vez no mundo o elemento químico.

Por ser una das principais achegas de Euskal Herria no campo da ciencia e a técnica, ademais da revista e a revista, o grupo, e logo as asociacións, desde entón teñen ese nome.