Os bucles do ADN son clave na regulación dos xenes
2014/12/15 Etxebeste Aduriz, Egoitz - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria
Investigadores de universidades e centros de Estados Unidos conseguiron completar o mapa 3D do ADN e confirmaron que os lazos que compoñen o ADN son clave na regulación dos xenes. O ADN formaba bucles dentro da célula e que estes bucles podían ser moi importantes paira os científicos desde hai tempo, pero a investigación destas estruturas foi até agora imposible. Durante cinco anos analizaron como se pliega o xenoma de dous metros dentro do núcleo da célula e agora publicaron os seus resultados na revista Cell.
Comprobouse que o ADN constitúe uns 10.000 bucles. E quedaron sorprendidos porque son poucos. Din que a sorpresa foi similar á dos xenes cando se secuenció o xenoma, xa que se esperaban moitos máis xenes. Con todo, a súa escaseza non reduce a súa importancia, xa que han visto que en moitos bucles hai un xene no extremo que se activa cando se forma o bucle.
Ao investigar a regulación dos xenes estudáronse moitas veces as rexións de ADN que rodean o xene. Con todo, cando o ADN se pliega, as rexións que se atopan en principio afastadas poden quedar cerca. Precisamente no outro extremo do bucle, moi lonxe do xene propiamente devandito, atópanse os chisqueiros dos xenes. Así, nesta nova investigación puideron atopar miles de novos chisqueiros ocultos no que se chamou o ADN lixo.
Ademais, os investigadores chegaron á conclusión de que os pliegues que pode formar o ADN facendo bucles e desfacendo son practicamente ilimitados, e que é o que utilizan as diferentes células paira facer cousas diferentes co mesmo xenoma. Tamén puideron extraerse algunhas regras xerais que determinan como e onde se forman os bucles: a maioría dos bucles teñen menos de 2 millóns de bases ou letras, normalmente non se solapan, e case sempre se unen mediante a proteína CTCF.
Doutra banda, obsérvase que os bucles máis grandes realízanse en mulleres, no cromosoma X inactivo. Estes bucles son 30 veces máis grandes que o resto. E tamén han visto que moitos dos lazos que se forman en humanos fórmanse nos ratos.