}

O astrónomo Carl Sagan deu a coñecer os informes secretos

2000/05/09 Roa Zubia, Guillermo - Elhuyar Zientzia

En marzo de 1959 non se coñece quen recibiu o Informe que estaba a traballar no proxecto paira estudar os efectos das explosións nucleares na lúa

Nos últimos meses publicáronse dúas biografías do prestixioso astrónomo. Keay Davidson escribe que Sagan sacou á luz uns informes secretos. Na revista Nature desta semana o xefe de Sagan, Leonard Reiffel, cóntanos esta historia.

Nos anos posteriores á Segunda Guerra Mundial, o centro estadounidense Armour Research Foundation (ARF) investigou os efectos das explosións nucleares. En 1958 a Armada Aérea pediu aos de ARF que estudasen o efecto dunha hipotética explosión na lúa. Tratábase do proxecto A119. Título oficial titulado «Estudo das Etapas da Investigación na lúa». Entre outras cousas querían saber se se ía a ver a explosión desde a Terra. Doutra banda, querían coñecer os datos científicos que podían dar lugar a explosións. A análise química da Lúa, por exemplo, podería ser una escusa paira levar a cabo este tipo de experimentos.

Acción totalmente estratéxica

A Armada Aérea mostrou o seu interese por utilizar a repercusión que un experimento deste tipo podería ter no ambiente político da Guerra Fría. Non tiña preocupación polas consecuencias da destrución da contorna lunar. Con todo, os do ARF así o indicaron.

Naquela época Leonard Reiffel lideraba a investigación en física de ARF. Gerard P, experto en física de planetas por Reiffel. Contrata a Kuiper como asesor. O proxecto incluíu a un mozo licenciado en paro. Este mozo era Carl Sagan. O traballo de Sagan non era nada fácil: A súa misión era elaborar un modelo matemático de como se dispersan os gases liberados na superficie da Lúa. Este modelo era o primeiro paso paira calcular se a explosión íase a ver desde a Terra. ARF recompilou os informes dos traballos de nove meses, incluídos os de Sagan.

Despois de moitos anos

Por imperativo das leis estadounidenses, estes informes debían ser destruídos en 1987 e así se presumiu. Reiffel afirma que até a publicación da biografía non soubo que Sagan enviou estes informes a alguén non autorizado. Ninguén ten claro quen os recibiu. Quizais Sagan enviou aos de ARF entre os informes de Kurriku- Lum paira buscar outro traballo ou paira ingresar nalgunha institución. No entanto, este punto non está confirmado.

O coñecemento da localización actual destes informes é un problema estadounidense. Con todo, o obxectivo xeral deste proxecto saíu á luz e é reflexo do ambiente da Guerra Fría. A actitude cara ao medio ambiente non era consecuencia dunha falta de sabedoría.

Cabe destacar o que di o propio Reiffel: «En beneficio da ciencia da Lúa, a competencia entre un ou dous paira detonar a explosión nuclear non se fixo nunca». Hoxe non debemos sufrir consecuencias inesperadas. Quizá ese é o dato máis importante desta historia.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia