Un pulso láser suficiente paira mellorar as lámpadas

2009/07/26 Lakar Iraizoz, Oihane - Elhuyar Zientzia

• Teknologia
• Fisika
• Kimika
• Energia

Os raios láser utilizados son capaces, coa súa calor, de fundir o metal, mentres que se a duración dos pulsos é moi pequena, as moléculas do metal só se reordenan.

Alan Chan

Cando se fala de lámpadas incandescentes, moitas veces destaca a súa baixa eficiencia. E non teñen razón quen din esa falta. De feito, as lámpadas incandescentes só utilizan o 10% da electricidade que consumen paira emitir luz, o resto da enerxía transfórmase en calor.

Pode parecer que as lámpadas malgastan moita enerxía, pero non é así. As lámpadas incandescentes son esenciais paira a emisión de luz a altas temperaturas, xa que o filamento de wolframio (ou tungsteno, que ten dous nomes) que ten as lámpadas no seu interior debe quentarse ata que o seu nome indica.

Si os filamentos quentásense en condicións ambientais normais até alcanzar temperaturas tan elevadas, chegarían a evaporarse. Son introducidos en bochas de vidro paira evitalo, facendo baleiro no seu interior ou enchéndoo dun gas inerte. A esta bocha colócaselle una funda metálica paira realizar as conexións eléctricas necesarias. E na base xa está, esas son as lámpadas incandescentes.

Fronte ás lámpadas incandescentes, as lámpadas de baixo consumo utilizan un 80% menos de enerxía, debido fundamentalmente a que necesitan moito menos calor paira iluminar. (Foto: Jeramy).

Un pulso láser paira mellorar

Fronte ás lámpadas incandescentes, as lámpadas de baixo consumo utilizan un 80% menos de enerxía, debido fundamentalmente a que necesitan moito menos calor paira iluminar. Os investigadores da Universidade Rochester non conseguiron reducir o consumo dunha determinada lámpada, senón emitir máis luz consumindo a mesma electricidade.

Non se buscaban especificamente. Estaban a experimentarse con pulsos láser ultrarrápidos e viuse que estes raios láser eran capaces de modificar a estrutura de varios metais, é dicir, reorganizar os seus átomos. Ao probalo co filamento de wolframio dentro das lámpadas, viron que emitía máis luz coa nova organización.

Segundo explicaron, ao filamento de wolframio enviáronselle os pulsos láser dun femtosegundo dunha duración de mil billóns dun segundo. É moi importante que os pulsos láser sexan de curta duración xa que son capaces de fundir o metal coa súa calor. Si a duración dos pulsos é moi reducida, as moléculas do metal só se reordenan, non chegan a fundirse. Dalgunha maneira quéntanse e arrefrían moi rápido. Tras sufrir o pulso láser, os investigadores afirman que o wolframio vólvese negro.

Si os filamentos de wolframio quentásense en condicións ambientais normais até temperaturas tan altas, chegarían a evaporarse.

Humberto Salvagnin

Coa nova disposición molecular, o wolframio proporciona moita máis luz sen consumir máis electricidade. Ao ennegrecimiento, parece aumentar a capacidade de recibir e emitir radiación.

Os investigadores, por suposto, afirmaron que este experimento podería ter un gran éxito no mercado. Tamén se comentou que os láseres de curta duración son moi caros, pero a súa utilización a gran escala suporía una redución drástica do custo do tratamento de cada lámpada.

A verdade é que non sabemos si van chegar ou non ao mercado, é moi pronto paira facer este tipo de predicións. Con todo, habería que ver si as lámpadas recuperan a enerxía disipada ao tratar con estes láseres superrápidos, si obteñen a enerxía con maior eficiencia...

Publicado en 7K.