Novo detector de paquetes de bombas

1999/04/18 Kortabarria Olabarria, Beñardo - Elhuyar Zientzia

• Patenteak/Asmakizunak
• Robotika

O novo dispositivo, de orixe militar, que permite coñecer que hai no interior de obxectos raros de forma segura, pode axudar a decidir si hai ou non explosivos.

Cando se atopa cunha bolsa que non é de ninguén, máis dun ten a tentación de abrila. Normalmente non pasa nada, pero ollo! pode haber algo que non se espera dentro. E si algo fose una bomba, que? É certo que neste tipo de situacións a maioría non somos capaces de camiñar con este tipo de pensamentos, pero algúns si. Como consecuencia diso veu o novo dispositivo de detección de paquetes de bombas.

E como saber que hai dentro dos paquetes ou bolsas? Hai poucas formas de resolver as dúbidas e algunhas poden ser perigosas. Por tanto, é imprescindible utilizar técnicas artificiais paira escapar de imprevistos. A policía, por exemplo, utiliza os raios X paira ver o que hai no interior do obxecto cunha membrana ou película que mostra a imaxe interior ao redor do obxecto. O problema é que ás veces esta película pode ser perigosa. Por iso, na maioría dos casos, realízase una limpeza masiva da zona e recórrese á explosión do paquete sospeitoso, con ou sen bomba no seu interior. Loxicamente, nestes casos, ademais de perder o tempo, pódense danar os bens privados e, no seu caso, causar danos innecesarios. Paira facer fronte a situacións similares, o laboratorio estadounidense Sandia National desenvolveu una nova versión dun dispositivo de detección de minas.

O detector é un dispositivo portátil capaz de analizar os raios X que se producen por reflexión, polo que non é necesario colocar membranas sensibles na parte posterior do obxecto sospeitoso. Investigadores do laboratorio Sandia realizaron un novo filamento capaz de producir raios X que se poidan reflectir en calquera obxecto cando se quenta con electricidade. Entón un sensor pode dar a imaxe interior do obxecto. Á súa vez, mediante un programa de computador, pódese ver con precisión o que hai dentro.

Segundo os científicos, o dispositivo pode estar á venda antes de dous anos. Cando sexa necesario usalo, a policía pode colocar o detector e a cámara de vídeo nunha plataforma que poida moverse por un robot para que este chegue onde necesítese. O robot é movido a distancia polo ser humano mediante un monitor de televisión. As imaxes obtidas con raios X envíanse por cable, polo que en caso dunha explosión prematura perderíase o aparello pero non a información. Á vista do visto, todos os axentes do mundo esperan o lanzamento do detector.

Aínda que pareza o contrario, e aínda que o quixeron vender así, a ferramenta non é sen erros. Un dato: Desde o comezo da lectura do paquete ou bolsa con raios X até a obtención da imaxe completa poden transcorrer un corenta minutos. Obviamente, si o artefacto está preparado paira o control remoto ou paira a explosión nun tempo determinado, o detector pode ter poucas posibilidades de completar o seu traballo. Segundo os autores da nova ferramenta, a lectura paira o que se comercialice será moito máis rápida.

Do mesmo xeito que ocorre cada vez que salgue algún invento deste tipo, por motivos de mercadotecnia e de imaxe, os inventores mencionaron outras aplicacións que van máis aló do uso policial, por exemplo a procura de posibles prisións nos alicerces e paredes de todo tipo de edificios, a detección de posibles liñas eléctricas subterráneas, etc.

Publicado en 7