"O átomo é moi juguetón, ás veces tamén conseguimos facer un pouco de caso"
"O átomo é moi juguetón, ás veces tamén conseguimos facer un pouco de caso"
Estou moi contento. É un recoñecemento importante tanto paira min como paira o equipo de traballo e paira a Facultade de Ciencia e Tecnoloxía da UPV/EHU.
Non me cambiou nada no día a día. Pero estou moi contento porque é un recoñecemento ao traballo realizado e a unha traxectoria dura. E é que cando chegamos aquí non había nada. O premio emocionoume e cumprido.
Tiñamos una relación moi estreita cos alumnos, xa que naquela época eran grupos moi pequenos. Estaba todo por facer: escribiamos os apuntamentos a máquina e logo faciamos fotocopias... Recordo que facía frío: traiamos as calefaccións de casa para que o noso oito alumnos non pasasen frío. Pero ao mesmo tempo era moi enriquecedor. Eu sempre tiven moi boa relación cos alumnos, agora tamén o é. Sempre tiven alumnos moi implicados. Agora, moitos deles son directores de empresas, institutos... Creo que fixemos un bo traballo.
Traballamos con materiais de múltiples usos con aplicacións enerxéticas e ambientais, con materiais de intercambio enerxético. Facemos a ciencia básica: estamos no primeiro chanzo do longo camiño que ten que percorrer paira pensar, crear un produto e chegar á sociedade. E niso estamos a traballar, na investigación fronteiriza.
Si, sempre buscamos una aplicación. O financiamento chega agora a un produto contrastado e útil avaliable. O diñeiro que inviste a sociedade en investigación debe devolverse incrementado. E tentámolo. Primeiro deseñamos o material e despois analizamos as características e posibles aplicacións. Posteriormente, outros continúan traballando con este posible produto.
Un profesor universitario ten que traballar na docencia, a investigación, a innovación, a xestión e, posteriormente, a difusión do coñecemento na sociedade. No ano 2002 ofrecéronme deseñar e empezar a traballar na universidade servizos xerais de investigación. A pesar de que xa existían algúns grupos, o obxectivo foi unificar e reforzar os servizos de investigación. Presentámonos á convocatoria do Ministerio e conseguimos dezaseis técnicos. Ese foi o embrión dos servizos xerais.
Contamos con 23 unidades de servizo e todos os responsables son doutores, especialistas na súa área. Ensinan aos investigadores como utilizar as infraestruturas técnicas. Por tanto, o técnico que acompañará ao investigador na investigación é, á súa vez, doutor, polo que se mergullará na investigación cun gran coñecemento. Estamos moi contentos porque todo funciona moi ben. Tamén impartimos moitos cursos de formación, todos eles baixo certificación de calidade. Queremos un bo nivel e calidade, xa que todos os datos deben estar contrastados.
Si. A clave está en organizar ben a cabeza. Eu non teño un tempo paira a investigación e outro paira a xestión; organizo o día segundo as necesidades. E teño un equipo que responde ben. Só na vida non se pode facer nada: hai que ser xente boa e creativa ao redor, e sobre todo saber conseguir o mellor de cada persoa.
Todo está por investigar. É moi importante como se ordenan os átomos nos materiais. Voulle a pór un exemplo: grafito, diamante, fullereno, grafeno... todos están compostos de átomos de carbono pero cunha distribución diferente. Sexa a distribución cúbica ou hexagonal do carbono, terás diamante ou grafito, é dicir, terás una gema ou a dor do lapis. E neste sentido, aínda queda moito por investigar. Agora temos que animar aos mozos, ese é o noso deber e a nosa ilusión.
O átomo é moi juguetón. E iso é enriquecedor. Os átomos e os materiais fan o que queren, non o que ti queiras. Ti tratas de conseguir unhas características e ás veces atenderanche, pero outras non queren saber nada contigo. Pero bo, ao final tamén conseguimos facer un pouco de caso e conseguimos as características eléctricas, ópticas, químicas... que queremos.
Segundo estudos realizados nos últimos anos, existen tres bloques principais. Por unha banda está o grafeno. Doutra banda, hai estruturas metalico-orgánicas de múltiples usos, nas que estamos a traballar. E por último, os scaffolds son estruturas moleculares que serven paira implantes e tecidos.
Temos equipos moi bos e iso axúdanos moito. As áreas máis avanzadas nos últimos anos son a detección e o cálculo informático. Isto é moi importante, por exemplo, paira a análise do ADN. Axúdanos a analizar miles de datos e vai moi ben. Poderemos chegar tan lonxe…! Pero sempre teremos materiais de viaxe.
Temos mozos moi preparados e moi creativos. Terán que saber afrontar os retos, pero con esforzo e paixón, e coa colaboración entre diferentes disciplinas… é impensable até onde podemos chegar. Seremos capaces de crear dispositivos moi pequenos de múltiples aplicacións e funcións.
Agradézolle moito que non pregunte pola súa condición de muller. Os xornalistas pregúntanme moitas veces sobre a traxectoria profesional e a condición de muller, pero creo que é algo que debería superar.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian