Terapia asistida con animais

2025/06/30 Aintzane Rodríguez Celaya - Oinarrizko Psikologia Prozesuak eta Garapena SailaEHU | Garikoitz Azkona Mendoza - Oinarrizko Psikologia Prozesuak eta Garapena SailaEHU Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Osasuna
• Giza zientziak

O ser humano é unha especie social. Ao longo da súa vida está en contacto con outros seres humanos e desenvolve con eles diversos vínculos; o noso primeiro vínculo afectivo adoita ser, na maioría dos casos, o da nai. Estes vínculos son tamén comúns noutras especies animais sociais [1], polo que é ^comprensible que o ser humano desenvolva vínculos afectivos con seres doutras especies [2].

Existen varias teorías que explican as consecuencias da interacción entre o ser humano e os animais, entre elas a biofilia e o sistema de apego. A primeira sinala que o interese intrínseco do ser humano pola natureza e os animais, que ao longo da historia axudoulle a sobrevivir ^[3,4]. Segundo a segunda teoría, a relación entre os seres humanos e os animais baséase na adhesión, xa que os seres humanos temos a necesidade universal de crear afiliación e relacións afectivas, así como con outras especies ^[5,6].

Por tanto, os vínculos humanos cos animais, como complemento ou alternativa ás terapias tradicionais, poden axudar ao noso benestar, tanto no que se refire á prevención como ao tratamento dos problemas de saúde. Neste sentido, a terapia asistida con animais fai referencia aos métodos que utilizan os animais para a prevención e tratamento das patoloxías físicas e psíquicas humanas. Nunha sesión terapéutica, o animal actúa como intermediario de interacción co individuo ou o grupo (Táboa 1).

Estas terapias están a espertar cada vez máis interese no ámbito clínico. En España comezouse a expandir a partir da década de 1980 e na actualidade existen varias asociacións e fundacións tanto a nivel estatal como da Comunidade Autónoma do País Vasco (táboa 2).

 

Animais (ko)terapeutas

Os animais terapéuticos son animais especialmente seleccionados e adestrados, con capacidades e habilidades específicas. Entre as competencias destaca a tranquilidade, o equilibrio e a disposición a achegarse ás persoas. Pola contra, as habilidades inclúen o mantemento da motivación, a capacidade de traballar en contornas especiais e a resposta axeitada ás reaccións inesperadas dos pacientes.

Na elección do animal, o seu benestar é prioritario, polo que nesta elección participan etólogos e veterinarios e coidan da compatibilidade entre pacientes e animais. Hai que emparellar coidadosamente ao/os paciente/s e ao/o animal/s, e as características intrínsecas dos animais deben ser coherentes cos problemas que se deben tratar no/os paciente.

En canto ás especies, os cans son os máis utilizados. Esta especie animal posúe unhas valiosas características de comportamento propias: por unha banda, son espontáneas e teñen disposición á interacción; por outro, ofrecen un amor incondicional e son leais e amables. Estas características permiten crear un espazo terapéutico de confianza onde se fortalece a alianza terapéutica e foméntase unha relación segura entre o paciente e o terapeuta, fundamental para a calidade do proceso terapéutico ^[9].

Beneficios das terapias asistidas con animais

Diversos estudos describiron que as terapias con animais obtiveron numerosos beneficios físicos, psicolóxicos e sociais.

Beneficios físicos

A terapia asistida con animais axuda a mellorar a coordinación, os reflexos, a mobilidade e a musculatura, e ofrece importantes beneficios ás persoas con discapacidade física ou sensorial. Os animais ofrecen apoio práctico (apertura de portas, recollida de obxectos, impulso de cadeiras de rodas) e facilitan a mobilidade, a socialización e a autonomía. Todo iso mellora a xestión da tensión, a sensación de seguridade e a autoestima ^[10,11]. Tamén se demostrou que ten beneficios fisiológicamente: mellora a presión arterial e os niveis de colesterol, e mellora a neuroquímica da tensión, ao diminuír os niveis de noradrenalina e cortisol ^[12,13].

Beneficios psicolóxicos

Os animais estimulan a empatía, a motivación e a autorregulación e os pacientes, pola súa identificación cos animais, mostran unha maior implicación na terapia. No ámbito emocional, a terapia asistida con animais proporciona seguridade emocional. Os estudos demostraron que estas terapias son beneficiosas para mellorar os síntomas dos trastornos psicolóxicos (por exemplo, depresión, fobias e trastornos de conduta) ^[14–17].

No ámbito cognitivo, os animais melloran a atención e a concentración, a autoestima e a confianza nun mesmo. Observáronse efectos positivos nas persoas con trastorno de atención, así como nos nenos con dificultades de aprendizaxe ou déficits cognitivos. Tamén se constataron melloras no caso das persoas maiores con demencia ^[18–21].

Beneficios sociais

As visitas dos animais a xeriátricos, hospitais e cárceres aumentan a socialización dos residentes e melloran o seu estado de ánimo e relacións, tanto entre os pacientes como entre os terapeutas, as familias e os equipos de traballo. Estas interaccións reducen a soidade e o illamento social e fomentan o entretemento e os comportamentos positivos. Nos nenos, nenas e adolescentes, os animais melloran a comunicación, o xuízo moral e as habilidades sociais; no caso dos nenos con autismo, observouse que se reducen os comportamentos disruptivos e increméntanse as habilidades sociais, mellorando notablemente a súa calidade de vida ^[22–26].

Traballar con animais pode supor riscos como alerxias, infeccións ou limitacións de acceso a determinados lugares (por exemplo, hospitais). Con todo, a literatura científica afirma que os beneficios son superiores aos riscos e que ademais os riscos poden minimizarse aplicando os protocolos de hixiene axeitados. Outros problemas poden ser o duelo pola perda da mascota, especialmente no caso das persoas maiores, ou a incapacidade do paciente de seguir atendendo ao animal por enfermidade.

Como se describiu, as terapias asistidas con animais ofrecen beneficios nos ámbitos físico, psicolóxico e social, e poden ser de especial axuda para as persoas con discapacidade, trastornos emocionais ou soidade. Cando os animais de terapia están adecuadamente seleccionados e preparados, estas interaccións son seguras, efectivas e favorecen o benestar xeral. Con todo, a pesar dos resultados esperanzadores, aínda se requiren investigacións científicas máis rigorosas e metodológicamente máis sólidas que permitan unha mellor comprensión da eficacia e limitacións destas terapias e unha integración máis global nos sistemas de atención sanitaria.

 

BIBLIOGRAFÍA

1) Safrany, K. A., En, A. Oh! 2005. “Vínculo e desenvolvemento psicolóxico: a importancia das relacións temperás” Revista Dixital Universitaria, 6, 2–15.

[2] Gutiérrez, G., Granadeiros, D., Piar, N. 2007. Indicadores: características para mellorar o benestar dos humanos”. Revista Colombiana de Psicoloxía, 16, 163–184.

[3] Wilson, Ou. 1984. Biophilia. Harvard University Press.

[4] Serpell, J. 1996. In the Company of Animals: Study of Human-Animal Relationships. Cambridge University Press.

5) Bretherton, I. 1985. “Attachment Theory: Retrospect and Prospect”. Monographs of the Society for Research in Child Development, 50, 3.

[6] Cassidy, J. Shaver, P. Deus meu! 1999. Handbook of Attachment: Theory, Research, and Clinical Applications. Guilford Press.

[7] Glenk, L. M. 2025. Trends in Animal Welfare Research in Animal-Assisted Interventions. Handbook on Animal-Assisted Therapy 235–248.

[8] Fatjó, J., Manteiga X. 2003. Manual de Educación e Manexo de Cans e Gatos Para Programas de Terapia Asistida Por Animais de Compañía. Fundación Affinity, Sant Cugat Do Vallès.

[9] Szewczyk, D. Fiega, J., Michalska, M. Żurek, U. Lubaszka, Z., Sikorska, E. 2023. “Therapeutic Role of Animals: A Comprehensive Literature Review on the Prevalent Forms and Species in Animal-Assisted Interventions”. Journal of Education, Health and Sport, 45, 215–235.

[10] Bert, F., Gualano, M. R., Camussi, E., Pieve, G., Voglino, G., Siliquini, R. 2016. “Animal assisted intervention: A systems review of benefits and risks”. European Journal of Integrative Medicine, 8, 695–706.

[11] Rodrigo-Claverol, M., Malla-Clua, B. Marquilles-Bonet, C., Sol, J., Jové-Naval, J., Sole-Pujol, M., Ortega-Bravo, M. 2020. “Animal-Assisted Therapy Improves Communication and Mobility among Institutionalized People with Cognitive Impairment”. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17, 5899.

12) Williams, C. L., Dagnan, E., En canto a Miner, K. M., Sells, P., Williams, C. L., Dagnan, E., En canto a Miner, K. M., Sells, P. 2018. “The Effect of an Animal-Assisted Intervention on Physiological Measures of Stress and Anxiety in Graduate Professional Physical Therapy Students”. Open Access Library Journal, 5, 1–16.

[13] Xute, A., Vihos, J. Johnston, S., Buro, K., Velupillai, N. 2023. “The effect of animal-assisted intervention on undergraduate students’ perception of momentary stress”. Frontiers in Psychology, 14, 1253104.

[14] Arsovski, D. 2024. “The Role of Animal Assisted Therapy in the Rehabilitation of Mental Health Disorders: A System Literature Review”. Perspectives on Integrative Medicine, 3, 142–151.

[15] Pandey, R. P., Himanshu, Gunjan, Mukherjee, R. Chang, C-M. 2024. “The Role of Animal-Assisted Therapy in Enhancing Patients” Well-Being: Systems Study of the Qualitative and Quantitative Evidence.”. Jmirx med, 5, e51787.

[16] Rodríguez-Martínez, M. -Caramba, señor! C., Maestre, A. -Caramba, señor! A P., Armenta-Peiteado, J. A., Barbancho, M. Á., García Casares, N. 2021. “Evidence of animal-assisted therapy in neurological diseases in adults: Revisión a system”. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18, DOI: 10.3390/ijerph182412882.

[17] Huber, A., Klug, S. J., Abraham, A., Westenberg, E., Schmidt, V. Winkler, A. S. 2024. “Animal-Assisted Interventions Improve Mental, But Not Cognitive or Physiological Health Outcomes of Higher Education Students: a Systems Review and Meta-analysis”. International Journal of Mental Health and Addiction, 22, 1597–1628.

[18] Mills, D. Hall, S. 2014. “Animal‐assisted interventions: making better use of the human‐animal bond”. Veterinary Record, 174, 269–273.

[19] Perkins, B. L. 2018. “A Pilot Study Assessing the Effectiveness of Equine-Assisted Learning with Ocasents”. Journal of Creativity in Mental Health, 13, 298–305.

[20] Gee, N. R., Griffin, J. A., mccardle, P. 2017. “Human–Animal Interaction Research in School Settings: Current Knowledge and Future Directions”. Open, 3, 233285841772434.

[21] Folch, A., Torrente, M., Heredia, L. Vicens, P. 2016. “Estudo preliminar da efectividade da terapia asistida con cans en persoas da terceira idade”. Revista Española de Xeriatría e Gerontología, 51, 210–216.

[22] Sahebalzamani, M. Roezaei, Oh. Moghadam, L. F. 2020. “Animal-assisted therapy on happiness and life quality of chronic psychiatric patients living in psychiatric residential care homes: a randomized controlled study”. BMC Psychiatry, 20, DOI: 10.1186/s12888-020-02980-8.

[23] Ang, C. M., macdougall, F. A. 2022. “An Evaluation of Animal-Assisted Therapy for Autism Spectrum Disorders: Therapist and Parent Perspectives”. Psychological Studies, 67, 72.

[24] Ávila-Álvarez, A., Alonso-Bidegain, M., De-Rosende-Celeiro, I., Bilbao-A Vella, M., P., S., P. Torres-Tobío, G. 2020. “Improving social participation of children with autism spectrum disorder: Pilot testing of an early animal-assisted intervention Spain”. Health and Social Care in the Community, 28, 1220–1229.

[25] Beavers, A., Fleming, A., Shahidullah, J. -Caramba, señor! 2023. “Animal-assisted therapies for autism”. Current problems in pediatric and resolve health care, 53, DOI: 10.1016/J.CPPEDS.2023.101478.

[26] Declercq, I. J. N., Leontjevas, R., Enders-Slegers, M. J., Molog, M., Gerritsen, D. L., Hediger, K. 2024. “Developing a research axenda on nature-based and Animal-assisted Intervention Strategies (NATAIS) in people with neurodegenerative diseases with a specific focus on social isolation and loneliness: a group concept mapping procedure”. Geriatrics BMC, 24, 795.