Rabia e enxeñaría xenética
Rabia e enxeñaría xenética
Segundo investigadores belgas e franceses, a campaña de vacinación antirrábica a gran escala levouse a cabo con éxito. A primeira campaña levou a cabo en Bélxica no ano 1987. Paira iso seleccionouse una zona pequena (600 hectáreas) e utilizouse un virus recombinante insertador. O virus é das vexigas bovinas e nel introduciuse un xene que produce una proteína externa ao virus da rabia.
A metodoloxía demostrou suficientemente que o virus recombinante situado na comida distribuíuse mediante helicóptero en tres períodos diferentes (novembro 1989, abril e outubro 1990) en 2.200 km2 no sur de Bélxica.
Os investigadores atoparon restos dun antibiótico posto como testemuña na comida no 81% das azeritas mortas por morte natural ou por caza na zona. Desta maneira púidose confirmar a difusión e o efecto positivo da vacina. De feito, os estudos previos demostraron que a incidencia da vacina era boa no raposo.
Até hai pouco, nas campañas de vacinación utilizábanse virus vivos inactivos ou atenuados. Pero o seu manexo debe ser coidadoso e poden converterse en patógenos nalgúns animais da fauna silvestre. Con todo, esta nova vacina non xera este tipo de problemas.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian