Amanda Wren: "hai que ensinar aos científicos a comunicarse"
Amanda Wren: "hai que ensinar aos científicos a comunicarse"

Na conferencia partimos da pregunta que nos fixo vostede. Que podemos facer paira mellorar a comunicación sobre ciencia?
Creo que podemos facer moitas cousas. Introducir temas de comunicación na formación de mozos científicos pode ser una boa idea. Como e como levar a cabo as conferencias, como presentar os temas, como dar información científica á sociedade, como atraer a atención do público… Doutra banda, paira achegar a ciencia á sociedade habería que impulsar as charlas públicas de científicos, dirixidas a non expertos. Isto estase facendo cada vez máis, por exemplo en Madrid este tipo de eventos están a converterse en habituais. E é que a xente do montón ten moitas preocupacións e ganas de preguntar aos científicos… Isto axudaría moito.
Por tanto, habería que ensinar aos científicos a capacidade de comunicación.
Si, porque paira os científicos a miúdo resulta moi difícil separar os contidos técnicos e científicos do seu traballo diario do significado real deste traballo. Creo que paira comprender a mensaxe do traballo dos científicos, moitos aspectos técnicos poden estar sobrados, porque pola contra a mensaxe pode resultar incomprensible.
Se os que teñen que comunicar son científicos, que papel quédanos aos xornalistas?
A tarefa é bilateral. Os xornalistas tedes que preguntarlles aos científicos, tedes a responsabilidade de preguntarlles o significado do traballo dos científicos e despois terédelo que trasladar á sociedade. Paira iso tedes que porvos no lugar da xente corrente, evitar na medida do posible a parte técnica do traballo do científico, xa que os que van recibir a vosa mensaxe non puideron falar co científico.

Volvamos á túa conferencia. Din que a natureza abandona o 98% das súas obras. Nunca se lles dá una segunda oportunidade?
Si, ás veces si. Ao negarse a un artigo, ás veces dicir ao autor que aínda non está completamente acreditado. Por iso, moitas veces fánselle recomendacións para que faga cambios e logo volva traer o traballo. Noutras ocasións rexeitamos artigos moi interesantes, aínda que moi concretos e tratados en profundidade, xa que nestes casos os temas son demasiado concretos, máis apropiados paira saír en revistas especializadas. Porque creemos que o que se publica en Natureza ten que ser de interese xeral. Sobre todo por iso deixamos de lado tantas obras porque é difícil que sexan de interese xeral e á vez precisas. Nestes casos, recomendámoslles que o publiquen doutra maneira.
Noutras, está claro, cando é negativo, é negativo.

Explicáchesnos en que medida rexeitades os traballos. Cóntanos agora o camiño contrario. Que hai que facer paira publicar algo de Natureza?
Enviárnolo primeiro. Todo o que recibamos enviámolo a grupos de editores, grupos de editores formados por persoas de diferentes disciplinas científicas. A primeira valoración fana aí. Se se considera que pode ser publicable, envíase a varios expertos paira un estudo máis profundo. Contamos cunha ampla rede de expertos a nivel mundial, xa que a integración dos mellores de cada país e ámbito na nosa rede é una das prioridades. Se despois de analizar o traballo os expertos danse por si, adiante! Pero a decisión é unánime.
Nese proceso iravos o tempo. Quizais demasiado paira un semanario?
Normalmente si, pero cando a actualidade esíxeo, cando temos que publicar máis rápido que os demais, cando a información convértese en carreira, somos capaces de acelerar o proceso.
Distribúense 66.000 exemplares de natureza cada semana en 238 países. A natureza ten una enorme repercusión e así o recoñecedes. Con todo, estas cifras non me parecen demasiado grandes.

Segundo os nosos datos, cada número é lido por 10 científicos, polo que estamos a falar de 660.000 científicos que nos len cada semana. Se se ten en conta a cantidade bruta non será excesiva, pero hai que ter en conta que a audiencia é moi especializada. E a mesma cantidade non é mala, ademais vai en aumento. Neste sentido, estamos moi satisfeitos porque aínda que a revista estea en liña, o número de lectores non baixou.
Desde o punto de vista da importancia, Nature é un referente paira os científicos. A propia revista foi creada polos científicos, publicárona todos os científicos que fixeron historia aquí…
Doutra banda, hai outro dato que deixa clara a importancia da nosa revista. A nosa revista é a fonte que máis menciona o resto de medios á hora de dar noticias.
E as vosas fontes de noticias. Buscades información ou os científicos diríxense a vós?

Facémolo a ambos, pero normalmente véñennos científicos. Moitas veces chégannos noticias, que algún grupo de investigación está a investigar, etc. Nestes casos imos por detrás da noticia paira ver que están a facer, porque o noso obxectivo é sacar as noticias máis interesantes antes e mellor que as competencias.
Aínda que se difunde en moitos países, Nature publícase en inglés. Tedes intención de publicalo noutros idiomas?
Non. No campo da ciencia e a tecnoloxía é imprescindible que todos falen no mesmo idioma, xa que desta maneira pódese intercambiar información de forma áxil e comprensible. No mundo hai moitos grupos de investigación que traballan xuntos, e si non teñen una lingua que ambas as partes entendan pode resultar imposible.
A Natureza secuestra moitas das noticias que envía aos demais medios de comunicación. Por que é tan importante falar diso?
Se rompe porque afecta a todos, sobre todo á información que pode recibir a xente, porque a partir dos resumos pódense incrementar as posibilidades de difusión da información errónea. Ademais, tratamos de ser sempre os primeiros en dar noticias importantes. Temos que traballar niso e por iso temos delegacións en 13 países.

A información debe ser de interese xeral. A sociedade ten fame de información científica e tecnolóxica?
Si, cada vez máis. Neste momento a ciencia e a tecnoloxía son un referente imprescindible, porque o futuro está a basearse nesas áreas. Neste sentido, é evidente o crecente interese da sociedade pola ciencia e a tecnoloxía. Con todo, o papel da nosa revista non é chegar á maioría da sociedade, a nosa é chegar aos medios de comunicación de masas, que logo chegan á maioría. Facemos de ponte entre os grupos de investigación e os medios de comunicación a nivel nacional; logo eles mesmos traballan paira difundir a mensaxe na sociedade. Con todo, a nosa responsabilidade non se limita a iso, senón que tamén inflúe na comunicación entre quen traballan en diferentes ámbitos científicos.
Que noticias darías a gusto?
Boa pregunta, pero difícil de responder. Umm… será moi bonito o día no que saibamos o que nos falta paira saber sobre o xenoma humano, e logo o día no que se desenvolverá a tecnoloxía que pode utilizar todo ese coñecemento, é dicir, o día no que todo ese coñecemento se cura á xente.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian