Penitentes brancos
Os penitentes brancos de xeo poden ser duns poucos centímetros a cinco metros. Chámaselles así porque evocan penitentes cubertos de gorro branco que van en procesión. Prodúcense a altas altitudes, como as destas fotos, no medio do deserto de Atacama, en Chile, a máis de 4.000 metros.
O primeiro que describiu aos penitentes foi Darwin, de camiño de Santiago de Chile a Arxentina, que tivo que pasar por unha zona chea de penitentes. Escribiu que os habitantes crían que aquelas curiosas estruturas debíanse aos fortes ventos.
Pero, como se demostrou máis tarde, o vento non ten nada que ver na orixe dos penitentes, senón co sol. En primeiro lugar, os raios de sol provocan pequenos buracos na neve xeada. Unha vez formados estes orificios, a radiación concéntrase no interior do buraco reflectindo os raios do sol nas paredes do buraco. Como resultado, a sublimación acelérase dentro do buraco. Así, o buraco faise cada vez máis profundo e entre os buracos quedan erguidos os picos de xeo, os penitentes brancos.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian
Teknopolis
