Texto redactado en euskara e traducido automaticamente por Elia e sen posterior revisión. VER ORIXINAL

As Medulas: a forza do ouro

A paraxe dAs Medulas, ao sur da provincia de León, foi a mina de ouro máis grande do imperio romano. A iso débelle o aspecto particular que ten a contorna.

Empregaron unha técnica chamada ‘ruína montium’ para extraer ouro. En primeiro lugar, traían a auga aos grandes almacéns desde as montañas próximas a través dunha ampla rede de canles. Esta auga introducíase súbitamente nas galerías escavadas no solo e a montaña, de material brando, explotaba pola presión da auga e do aire atrapado na galería. Lavaban con auga a terra así liberada e recibían ouro.

Aquela brutal explotación do ouro durou apenas 200 anos. E o pastoreo dos séculos posteriores tamén terminou, e a paisaxe hase naturalizado. Hoxe en día parece que as cimas vermellas, de case 100 metros de altura, son as mesmas.

Estes picos son terra de conglomerados vermellos que, ademais do ouro, contén prata, ferro e bórax, entre outros. A orixe destes conglomerados vermellos é descoñecido. A teoría predominante afirma que se trata de sedimentos acumulados tras a formación da conca sedimentaria do Bierzo, pero tamén hai indicios de que se trata de sedimentos transportados a este lugar por un gran río antes da súa formación.

A súa misteriosa orixe xeológico, a súa historia humana e as estrañas formas que quedaron hoxe en día dan un encanto especial á paraxe dAs Medulas. Talvez por iso a Unesco declarouno Patrimonio da Humanidade.