Os insectos de cerca
O hernaniarra David López Encinas quería ver a cara dos insectos, os ollos, as mandíbulas, as mandíbulas. Desde pequeno gústanlle os insectos. Obsequiáronlle cunha guía e, desde entón, pasaba horas en Cáceres, en casa das súas avoas e avós, vendo, clasificando, debuxando aos insectos.
Realizou os primeiros intentos de ver de cerca con Lupa e, ao cabo duns anos, engadiu á cámara de fotos o obxectivo dun microscopio e terminou facendo un macro extremo. A fotografía, en si mesma, non lle interesa demasiado, só foi unha maneira de conseguir o que sempre quixo: coñecer de cerca aos insectos, de moi preto; ver a cara, os ollos, incluso os cabelos.
Especialmente gústalle a primeira foto que lle saíu ben. Non é dos mellores, pero foi o primeiro. “Foi unha mosca; despois de moitas probas, por fin vin os ollos da mosca”. Non persegue insectos especiais. O que se atopa afogado na piscina, ou o que ve morto no solo mentres paseaba, lévaos ao estudo. Porque para a técnica que utiliza, teñen que estar mortos e morrer non lle parece ético.
A técnica é a acumulación de imaxes. Para conseguir a última foto, saca centos de fotografías en micrometro a micrometro. En cada foto só queda unha pequena parte, enfocada. E a última foto conséguea unindo estas partes a través dun software, cun detalle espectacular.
Necesítase paciencia e horas para conseguir unha foto así. En efecto, hai tempo que o ten abandonado, porque lle custa atopalas. O que lle deixa libre as tarefas agora ofrécellas a “outro pequeno insecto de oito meses” que ten en casa. Gustaríalle, con todo, recuperar a súa afección. Poida que atope algún insecto especial, quizais cando regrese de vacacións a Cáceres.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian







