}

Redes de ADN paira protección

2006/04/30 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

Poucas moléculas serán máis coñecidas que o ADN. É famoso por ser depósito de información xenética. É máis, paira algúns, é el quen garda as respostas ás preguntas básicas: quen somos, por que somos así… coma se fose un libro sacro. Pero tamén pode ser un pano de papel. E é que ten outras funcións, non tan sacras, pero si importantes. Participa no sistema inmunitario.
Paira algúns, o ADN é como un libro sacro.

O sistema inmunitario encárgase de facer fronte aos continuos ataques do corpo, tanto por parte de axentes externos como internos. Paira iso utiliza diferentes mecanismos e estratexias. Entre elas atópanse as células especializadas paira a captura e destrución de agresores, entre as que se atopan os neutrófilos.

Os neutrófilos loitan contra as bacterias que entran no corpo de dúas maneiras: por unha banda, liberan sustancias tóxicas que lles rodean, pero sobre todo fagocitan as bacterias. É dicir, rodean, internalizan e digeren bacterias patógenas. Comen, tragan, comen ao inimigo.

Rede ADN

Os neutrófilos lanzan o ADN dentro do núcleo paira loitar contra os agresores.
Instituto Max Planck

Pero non é todo iso. En 2004, investigadores do Instituto Max Planck descubriron que os neutrófilos utilizan outro mecanismo. Até entón ninguén se deu conta diso e os investigadores sorprendéronlle ao principio. De feito, demostraron que os neutrófilos lanzan redes paira atrapar aos agresores. E estas redes están fabricadas con ADN e proteínas. En concreto, os neutrófilos utilizan o ADN do seu núcleo paira tecer estas redes.

Os investigadores xa se deron conta de que os fíos de ADN estaban presentes nas mostras que usaban o laboratorio, pero crían que se extraía ao romper as células. Nin sequera sospeitaban que a propia célula lanza o seu ADN. Profundando na investigación, descubriron que as redes de ADN son realmente efectivas na destrución de microorganismos.

A molécula de ADN non presenta una actividade intrínseca contra os microorganismos, senón que as súas características físicas confírenlle a capacidade de protección ao non formar unha malla viscosa de dous metros. Ademais, algunhas proteínas se intercalan na rede. Son histonas.

Os histonas, que acompañan ao ADN no núcleo das células, permiten que o ADN adquira a forma de cromosoma. Pero non só iso, a diferenza do ADN, as histonas teñen poder microbicida.

A rede de ADN serve tamén paira evitar a dispersión de sustancias tóxicas liberadas por neutrófilos. Aínda que libera estas sustancias contra os microorganismos, tamén danan as células do corpo, polo que convén non estendelas en exceso.

Seguir investigando

A rede de ADN captura bacterias.
(Foto: Instituto Max Planck)

O ano pasado, investigadores da Universidade de Minnesota descubriron que na fecundación os neutrófilos utilizan o seu ADN paira capturar os microorganismos espermáticos. Tamén captura espermatozoides, pero estes teñen una encima que destrúe o ADN e por tanto libéranse da rede. Algúns casos de esterilidad débense ao exceso de ADN.

Os investigadores seguen tendo moitas preguntas pendentes. Entre outras cousas, queren saber como salgue do núcleo e si ten relación coas enfermidades autoinmunes. E, indo un paso máis aló, empezan a analizar se se pode utilizar paira curar algunhas enfermidades.

Publicado en 7K.

eu es fr en ca gl